زنجيره‌هاي تأمین تداركات دولت
سازمان‌های عضو GS1 چه چیزهایی را باید بدانند؟

فصلنامه شماره 46(پاییز 1401)-سید مجید حصیری

چکیده

      این مقاله پیش‌زمینه‌ای از اطلاعات در مورد زنجیره‌های تأمین تدارکات دولت به‌منظور حمایت سازمان‌های عضو GS1 در ایجاد استراتژی‌ها برای رسیدن به سازما‌ن‌های دولتی و تأمین‌کننده‌ها در کشورهایشان و یا مناطق خود فراهم می‌کند و به بررسی ساير رقبای GS1 پرداخته و مختصراً به تفاوت آنان با استانداردهای GS1 می‌پردازد. اميد است مطالعه اين مقاله كمك شايانی به توسعه زيرساخت‌های كليدی كشور در مقوله توسعه كسب‌وكار با تغيير استراتژی‌ها به سمت راهكارهای صحيح مديريتی گردد.

1. خلاصه‌ای از نكات اصلي

• انواع بسیاری از زنجیره‌های تأمین تدارکات دولتی وجود دارد.
• اگرچه برخی از زنجیره‌های تأمین تدارکات دولت قابلیت استفاده از تبادل الکترونیکی داده‌ها داشته‌اند، اما اکثریت قریب به‌اتفاق هنوز از فرآیندهای کاغذی استفاده می‌کنند.
• دولت‌ها راه‌حل‌های مبتنی بر استانداردهای داخلی را ترجیح می‌دهند.
• دولت‌ها استفاده از فرآیندها و سیستم‌های قبلی که در حال حاضر در زنجیره‌تأمین تجاری بکار می‌رود ترجیح می‌دهند.
• دو رقیب جدی برای GS1 در این زمینه وجود دارد: UBL[1] (زبان تجاری جهانی) و ارائه‌دهندگان راه‌حل[2] در زمینه فناوری اطلاعات مانند: Microsoft، Oracle و Linux.
• سازمان‌های عضو GS1 در کشورهایی که دولت‌هاي آن هنوز از فرآیندهای مبتنی بر کاغذ در سیستم تدارکات و خرید خود استفاده می‌کنند بیشتر در معرض خطر هستند، تا به دولت‌هایشان بفهمانند استانداردهای رقیب را به‌جای استانداردهای GS1، برای نیازهای تدارکاتی الکترونیکی انتخاب کنند.
• پیام­های اساسی وجود دارد که می‌تواند توسط سازمان‌های عضو GS1 به‌عنوان تلاش‌های امدادي به دولت، مورداستفاده قرار گیرد.
• موارد عینی وجود دارد که سازمان‌های عضو GS1 می‌توانند به طور عمومی با XML GS1 و به طور خاص تدارکات الکترونیکی GS1 کمک به بازاریابی کنند.

---

1 Universal Business Language

2 IT Solution Providers

2. اعضای زنجیره‌های تأمین تدارکات دولت

 به طور خلاصه عبارت “زنجیره‌تأمین تدارکات دولت” انواع گسترده‌ای از دولت‌ها و تأمین‌کننده‌ها را پوشش می‌دهد.

در نتیجه، به طور واضح تعریف مجموعه‌ای از الزامات که بر اساس آن استانداردها بتواند توسعه یابد وجود ندارد. بااین‌وجود، بعضی تعمیم‌ها می‌تواند به وجود بیاید:

• دولت‌ها تقریباً همیشه در سطوح: فدرال، ایالت/ استان، محلی سازماندهی می‌شوند.
• در هر سطح، معمولاً سازمان‌ها و یا گروه‌های بسیاری وجود دارد.
• زنجیره‌های تأمین تدارکات دولت به بخش‌های زیادی تقسیم شده‌اند و در اغلب موارد در سراسر سطوح ناهماهنگ‌اند.
• زنجیره‌های تأمین تدارکات دولت معمولاً زنجیره‌های تأمین مصرف‌گرایی هستند، به‌عبارت‌دیگر، آن بنگاه و بخش سفارش کالاها یا خدمات، مصرف‌کننده واقعی آن کالا یا خدمات هستند.
• بخش‌های دفاعی و بهداشت و درمان از این قانون کلی مستثنی هستند و بیشتر شبیه قطب‌های زنجیره‌تأمین نسبت به مصرف‌کنندگان عمل می‌کنند.
• تأمین‌کنندگان دولت‌ها معمولاً تأمین‌کنندگان در زنجیره‌های تأمین بازرگانی هستند به این معنی که اغلب تأمین‌کنندگان دولت در حال حاضر از اعضای GS1 هستند.
• به‌عنوان يك سياست، دولت‌ها اغلب به دنبال حمايت از کسب‌وکارهای محلي هستند. بنابراين، بيشتر تأمین‌کنندگان دولت‌ها شرکت‌های محلي هستند – اغلب مؤسسات و بنگاه‌های كوچك و متوسط (SMEs[1]) هستند.
• باتوجه‌به پيچيدگی و منحصربه‌فرد بودن نيازهای زنجيره‌های تأمین تداركات دولت، شركت‌های بزرگ و يا چندملّیتی اغلب بخش‌های جداگانه (پرسنل، سيستم‌ها و تراكنش‌های متمايز) برای تداركات دولت داشته‌اند.

---

3  Small and medium-sized enterprises

3. فرآيندها و سيستم‌هاي ارجح (موردنیاز)

اگرچه احتمالاً سیستم‌ها و فرآيندهاي خاص بسياری برای تداركات دولت وجود دارد، اما برای دولت‌ها نيازهای متعدد جهانی نيز وجود دارد، به طور مثال:

• دولت‌ها راه‌حل‌ها مبتني بر استانداردهاي بين‌المللي را ترجيح مي‌دهند (و اغلب نياز دارند).

استانداردهای GS1، مركز تسهيل تجارت و كسب‌وكار الكترونيكی سازمان ملل متحد[1] (UN/CEFACT) بيشترين حجم استانداردهای مورداستفاده تداركات دولت است؛ به‌واقع پذيرش استانداردهای UN/CEFACT، براي كار در زنجیره‌های تأمین دولت معمولاً اجباری است.

• دولت‌ها، فرآيندها و سیستم‌های از قديم تا حال حاضر را در زنجیره‌های تأمین تجاری ترجيح می‌دهند (يا به دنبال سازگاری با آن هستند).            
  اين موضوع نشان‌دهنده تلاش واقعی براي ايجاد فرآيندها و سيستم‌های آسان‌تر با اجتناب از ايجاد بارهای اضافی برای كسب‌وكار تداركات دولت است. اين همچنين نشان‌دهنده پاسخی برای افزايش فشار برای بهبود بهره‌وری و بهينه‌‌سازی راه‌حل‌های خارج از قفسه تجاری به‌جای “گردش و دوباره‌كاری” برای سيستم‌ها و فرآيندها است.
• اكثر دولت‌ها توسط قوانين و سیاست‌ها، از الزام هر چيزی كه برای تأمین‌کنندگانشان هزينه مالی در برداشته و يا آنان را به پيوستن سازمان ثالثی (به‌عنوان‌مثال تعهد پرداخت به GS1) وادار كند، منع شده‌اند.

درهرحال، به نظر می‌رسد كاربرد عملی اين سياست، در كشورها موضوعی تفسيری است. برای مثال، بعضی دولت‌ها تفسير اين موضوع را به‌شدت ممنوع و در حالت سكون باقی گذاشته‌اند. بعضی كشورها به تشكيلات سازمان‌‌دهی معين و استانداردها در داخل مواد و فرآيندهای تدارك خود اذعان و اعتراف می‌كنند. اين نياز (و اينكه چطور دولت محلی آن را تفسير و اجرا می‌کند) بايد به‌دقت در نظر گرفته شود، به دليل اينكه اين كار اثر مستقيمی بر تعيين اهداف معقول و قابل‌دسترس برای GS1 در تداركات دولت در هر كشوری داشته است.

---

4 United Nations Centre for Trade Facilitation and Electronic Business

4- محيط‏های تداركات الكترونيكی و توانمندی‌های امروزه دولت‌ها

• اگرچه برخی زنجیره‌های تأمین تداركاتی دولت، داراي توانمندی‌های EDI[1] (تبادل الكترونيكی داده‌ها) هستند، اما اكثر قريب به‌اتفاق زنجيره‌های تأمین تداركات دولت هنوز از فرآيندهای كاغذی استفاده می‌كنند.
• تكامل زنجیره‌های تأمین تداركات دولت در حال حاضر به‌عنوان بهترين مشخصه تكامل در فرآيندهای كاغذی به سمت فرآيندهای الكترونيكی است، نه تكامل از EDI به XML[2] شبيه چيزی كه ما در زنجیره‌های تأمین تجاری می‌بينيم.
• دولت‌هایی كه به‌نوعی سيستم‌هاي تداركات الكترونيكی داشته‌اند، عمدتاً از پرتال‌ها و وب فرم‌ها (مانند فرم‌ها به فرمت Word يا PDF) استفاده می‌كنند كه آن فرم‌ها را در سايت خود برای تأمین‌کننده برای دانلود و استفاده در كسب‌وكارشان با دولت، منتشر می‌كنند.
• اگرچه در حال حاضر هيچ استاندارد جهانی واقعی به طور خاص برای فرم‌های وب وجود ندارد، اما بسياری از سازمان‌های دولتی وب فرم خودشان را بر اساس راه‌حل‌های استانداردهای UN/CEFACT (كه استانداردهای EDI هستند) به منظور اطمينان از سازگاری با استانداردهای رايج جهانی ايجاد كرده‌اند. افزايش علاقه‌مندی و سرمايه‌گذاری در پرتال‌ها و وب‌ فرم‌های تداركات الكترونيكی را به طور كلی به بزرگی تعداد شركت‌های كوچك و متوسط (SMEs) در تداركات دولت نسبت داد.
• برای كشورهايی كه EANCOM/EDI به شكل وسيعی در زنجيره‌های تأمین تجاری پياده‌سازی شده است، ممكن است نياز به نقشة EANCOM/EDI برای وب‌فرم‌های تداركات الكترونيكی وجود داشته باشد.

---

5 Electronic Data Interchange

6 Extensible Markup Language

5. سيستم GS1 و زنجيره‌هاي تأمین تداركات دولت

بررسی هر يك از اجزای سيستم GS1‌ در چارچوب تداركات دولت مفيد است.

كليدهای شناسايی GS1 كه توسط دولت‌ها استفاده می‌شود:

• GLN[1] (شماره جهانی موقعيت يا مكان): اكثر دولت‌ها برای شناسايی سازمان‌ها و بخش‌ها از سيستم شناسايی مالكيت مختص خود استفاده‌ می‌كنند، اگرچه تعداد كمی از دولت‌ها از سرويس GLN استفاده می‌كنند. بااین‌حال ممكن است ارزشمند باشد، كه برخی كشورها، دولت را به استفاده از GLN به اعمال‌نفوذ تجربه استانداردهای شناسايی طرف زنجيره تأمین تجاری تشويق می‌كنند.
• GTIN[2] (شماره جهانی قلم تجاری): ازآنجاکه دولت‌ها در زنجيره تأمین نقش “مصرف‌كننده” را ايفا می‌كنند، آن‌ها GTINها را تخصيص نمی‌دهند. GTINها تنها در محيط‌های تداركات دولت بسيار محدود و خاص باارزش و كاربردی به نظر می‌رسد (به‌عنوان‌مثال يك فروشگاه خرده‌فروشی در يك پايگاه نظامی). درهرحال، ممكن است فرصت‌هایی براي تشويق وجود داشته باشد، استفاده از اين فرصت‌ها راندمان را افزايش می‌دهد، نيازی به شماره‌گذاری مجدد برای اقلامی كه قبلاً بر اساس استانداردها شناسه داشته‌اند ندارد. این باعث کاهش هزینه تولیدکننده در کاهش هزینه در زنجیره‌تأمین تداركات دولت می‌شود.

---

7 Global Location Number

8 Global Trade Item Number

6. باركدهای GS1

به دليل اينكه تداركات دولت يك زنجيره تأمین مصرفی طاقت‌فرسایی است، باركدهای GS1 فقط در كاربردها و محيط‌های خاص و خيلی محدود مانند فروشگاه خرده‌فروشی در يك پايگاه نظامی ظاهرشده و مفيد است. بنابراين ممكن است فرصت‌هايی برای تشويق به استفاده از باركدها به لطف يك خواسته برای GTINها وجود داشته باشد.

7. شبكه EPCglobalGS1

به نظر می‌رسد، كاربرد شبكه EPCglobal در تداركات دولت به سازمان‌ها كه نقش هاب (قطب) را در زنجيره تأمین ايفا می‌كنند محدود می‌شود، شامل سازمان‌ها دفاعی يا بهداشتی درمانی.

8. GDSNGS1

پتانسيل برای تلاش در جهت استقرار سيستم همگام‌سازی داده‌ها در زنجيره‌های تأمین تداركات دولت نسبتاً محدود شده است؛ اول به دليل استفاده كم از GTINها و GLNها، و دليل مهم‌تر تلاش عمده همه طرف‌ها در محيطی كه اولويت‌های زياد ديگری وجود دارد.

9. رقابت

دو رقیب جدی با GS1 در زمينه زنجيره‌های تأمین تداركات دولت وجود دارد: UBL، یک‌رشته پيام رقابتی XML، و دوم شركت‌های ارائه‌دهنده راه‌حل در حوزه IT مانند: مايكروسافت، اوراكل، لينوكس و ساير كسانی كه برای توسعه زيرساخت و ادغام بخش انتهايی رشته‌های تداركات دولت كار می‌كنند.

10. UBL

UBL، كه به زبان تجاری جهانی نام‌گذاری شده است، يك استاندارد بر پایه XML است، تلاش‌های مداوم UBL برای نفوذ در زنجيره‌های تأمین تداركات دولت در كشورهای اروپايی است. برای مثال دولت دانمارك از قبل UBL را انتخاب كرده است، و چندين كشور اروپايی ديگر و اتحاديه اروپا خودشان در حال بررسی الزامات استفاده از استانداردهای UBL هستند (اغلب با تشويق و توصيفات دانمارك).

UBL مبتنی بر استانداردهای جهانی نيست. استاندارد XML GS1 همان اصول فنی و طراحی ابتدايی UN/CEFACT را استفاده می‌كند و اكنون با همه اجزای UN/CEFACT کاملاً سازگاری دارد. UBL از استانداردهای نوظهور XML مركز تسهيل تجارت و كسب‌وكار الكترونيكی سازمان ملل متحد (UN/CEFACT)، هم از جهت فلسفه طراحی و هم از جهت طراحی فنی متفاوت است. نقشه اسناد UBL (چه به‌صورت كاغذی يا الكترونيكی (EDI)) به شكل XML است، درحالی كه در مركز تسهيل تجارت و كسب‌وكار الكترونيكی سازمان ملل متحد و GS1 الگوی آن بر اساس نيازمندی های كاربر است. نتيجه اين است كه دو استاندارد XML ناسازگار هستند.

بدون تعمق بيش از حد به نكات فنی:

• استانداردهای UBL پيغام‌های دقيقی هستند، نه رويه‌های قابل‌شناسایی.
• كليدهای شناسايی، همه طرح‌های شناسايی را به مرجع UBL پيوند می‌دهد، مانند كليدهای شناسايی GS1
• در حال حاضر فقط تعداد كمی از پيغام‌های UBL وجود دارد، شامل كاتالوگ‌های الكترونيكی، سفارش خريد، ارسال و صورت‌حساب (فاكتور)
• UBL از طرح‌هایی استفاده می‌کند که قابلیت بیشتری برای توسعه نيازهای متنوع زنجیره‌های تأمین تداركات دولت داشته باشد، كه این باعث می‌شود مجموعه UBL بسيار شبيه مركز تسهيل مدیریت، تجارت و حمل‌ونقل الكترونيكی سازمان ملل متحد (UN/EDIFACT[1]) گروه‌های كاربری موردنیاز برای زيرمجموعه يا ايجاد پروفایل‌ها از مجموعه بزرگ UBL باشد.

کاربرد UBL ایجاد بازارهای بزرگ برای مشاوران و SPهایی است، كه موردنیاز هستند تا طرح‌های كلی به‌گونه‌ای كه برای هر سازمان، دولت، شرکت موردنیاز است، سفارشی بسازند. “موفقيت” UBL احتمالاً از اين واقعيت است كه چنين مشاوران و SPهايی عملاً به‌عنوان نيروی غیررسمی فروش UBL عمل می‌كنند.

---

9  United Nations/Electronic Data Interchange for Administration, Commerce and Transport 

11. تأثیر حرکت پیرامون تکنولوژی XML بر سازمان‌های عضو GS1

به‌طورکلی امروزه راه‌حل‌های تدارکات الکترونیکی شامل تکنولوژی XML است، خواه برای GS1 یا UBL. بیشتر زنجیره‌های تأمین الکترونیکی دولت‌ها در حال تکامل به‌دوراز فرآیندهای کاغذی به سمت فرآیندهای الکترونیکی هستند. اولین گام در این تکامل تبدیل به یک سیستم الکترونیکی است – اما نه لزوماً به یک سیستم کاملاً اتوماتیک ماشین به ماشین EDI. در واقع تعداد زیادی از زنجیره‌های تأمین تدارکات دولت با XML به‌عنوان جدیدترین و مهم‌ترین تکنولوژی برای پیاده‌سازی با حداقل هزینه شروع می‌شوند.

امکان حرکت پیرامون تکنولوژی XML برای زنجیره‌های تأمین تدارکات دولت در هر کشور، به نظر می‌رسد به طور مستقیم وابسته به بستر eCom در آن کشور است.

• در کشورهایی که دولت‌ها توان تأسیس EDI را داشته‌اند (مانند: استرالیا، آمریکا و دیگر کشورها)، هیچ شتاب‌زدگی برای تبدیل به XML وجود ندارد. بازتاب‌های این پدیده در سازمان‌های عضو GS1 در زنجیره‌تأمین تجاری کشورهایی که EDI تثبیت شده، دیده می‌شود.
• در کشورهایی که دولت‌ها هنوز از فرآیندهای کاغذی استفاده می‌کنند، تقاضا برای استانداردهای XML ضروری و حساس به زمان است. مزایای روش‌های الکترونیکی فراتر از فرآیندهای کاغذی و بااهمیت‌تر و چشمگیر‌تر است، یکبار که یک دولت متوجه این موضوع شد، تغییر روش در تدارکات به روش‌های الکترونیکی اغلب فشار به وجود می‌آورد.

12. سایر نکات بررسی

12-1. GS1 و مؤسسات و بنگاه‌های كوچك و متوسط (SMEs)

بسیاری از تأمین‌کنندگان دولت مؤسسات و بنگاه‌های کوچک و یا متوسط هستند، تبادل الکترونیکی داده‌هایGS1  (مخصوصاً EDI) به طور گسترده در این مؤسسات اجرا نشده است. این واقعیت به همان اندازه که یک چالش برای کار با زنجیره‌های تأمین دولت به‌حساب می‌آید، به‌عنوان چالشی برای کار با زنجیره‌تأمین تجاری نیز می‌باشد. استراتژی GS1 پشتیبانی بهتر از SMEها مخصوصاً با eCom (به‌عنوان‌مثال، فرم‌های وب، پورتال‌های اعضای GS1 و غیره) برای موفقیت در بخش زنجیره‌های تأمین تدارکات دولت است.

12-2 . GS1 و مجامع XML

سازمان جهانی GS1 در حال حاضر در حال گسترش مشارکت خود در سازمان ملل و تمرکز برای حضور فعال در مجامع، کنفرانس‌ها و رویدادهای XML است، به‌عبارت‌دیگر به‌منظور بالابردن مشخصه خود و اثرگذاری بر روی مشاوران و SPها که در نهایت سازمان‌ها و تأمین‌کننده‌ها را برای انتخاب استانداردهای XML مشاوره می‌دهند، تلاش می‌کند.

13. پیام‌ها و نقاط بحث و استدلال برای توسعه تلاش‌های سازمان‌ها به دولت

مقررات تدارکات دولت و نیازهای کسب‌وکار تا حد زیادی از کشوری به کشور دیگر و حتی در میان سازمان‌های داخل همان کشور متفاوت است. سازمان‌های عضو GS1 نیاز دارند تا از امور تدارکات الکترونیکی جاری در کشور خود و تلاش‌های گسترده برای انطباق آن با واقعیت مطلع باشند.

بااین‌حال برخی از پیام‌های اساسی و “نقاط بحث و استدلال” وجود دارد که می‌تواند بسیار گسترده و شاید بدون توجه به مشخصات مکانی مورداستفاده قرار بگیرد.

13-1. مصرف‌کننده یک راه‌حل مبتنی بر استانداردهای جهانی می‌خواهد؟

• GS1 به طور فعال در سازمان ملل شرکت داشته و به‌عنوان یک سازمان غیردولتی بیش از 30 سال شناخته شده است.
• EANCOM GS1 به طور کامل سازگار و بر اساس استانداردهای سازمان ملل (UN/CIFACT) است. ما در پیاده‌سازی این استانداردها سابقه طولانی و موفقیت‌آمیزی داشته‌ایم.
• GS1 XML بر اساس همان مدل‌سازی طراحی و اصول فنی با استانداردهای سازمان ملل متحد (UN/CIFACT) است و در حال حاضر به طور کامل با اجزای اصلی آن (UN/CIFACT) سازگار است.
• GS1 در حال حاضر بر روی استاندارد XML سازمان ملل متحد کار می‌کند.
• GS1 کار بر روی استاندارد فرم‌های الکترونیکی سازمان ملل (UN/eForms) را آغاز کرده است.

13-2. دلایل برتری GS1 در زنجیره‌تأمین تجاری

• GS1 برترین سازمان ارائه استانداردهای زنجیره‌تأمین با بیش از 115 عضو و در خدمت کسب‌وکار بیش از یک میلیون شرکت در حداقل 150 کشور است.
• سیستم استانداردهای GS1 بیشترین استفاده را در سیستم استانداردهای زنجیره‌تأمین در سراسر جهان دارد و در حدود بیش از 30 سال است که از زنجیره‌های تقاضا و تأمین حمایت می‌کند.
• استانداردهای GS1 بهترین انتخاب برای کار با هر دو تأمین‌کنندگان دولتی و کسب‌وکارهای تجاری است.
• استانداردهای GS1 برای سازمان‌های دولتی خوب هستند و برای آنها سودمندی و هوشمندی سیستم‌های مدیریت زنجیره‌تأمین در حاكميت‌هاي تحت‌فشار برای افزایش بهره‌وری و بهینه‌سازی برای حل مشکلات تجاری طراحی نشده، به همراه می‌آورند.

13-3. چرا مخاطب در فکر انتخاب UBL نیست؟

• UBL یک مجموعه مبتنی بر XML از پیام‌های کسب‌وکار است اما UBL بر اساس استانداردهای مورد تأیید و تصویب بین‌المللی نیست.
• UBL فاقد توانایی برای ارائه یک چارچوب حمایتي از یک سازمان دولتی به تجارت الکترونیکی در حال حاضر و آینده است و فقط از تأمین‌کننده خودش حمایت می‌کند. این راه‌حل در کوتاه‌مدت مناسب است و در آینده در زنجیره تدارکات دولت مشکل‌ساز است.

13-4. چرا همکاری با SPهای IT (ارائه‌دهندگان راه‌حل در زمینه فناوری اطلاعات) مزیت است؟

• SPهای IT، نهادهای “سودآوری” هستند که در حال جستجو برای محکم نگه‌داشتن مشتریان در راه‌حل‌های اختصاصی خودشان هستند.

13-5. پیام کلی

امروزه طیف گسترده‌ای از روش‌ها و راه‌حل‌های تدارکات الکترونیکی در دسترس است و GS1 بهترین جایگاه برای حمایت از سازمان‌های دولتی در ارزیابی گزینه‌های خود و ابداع استراتژی‌های در مرحله تحول یا گذار است.

14. سازمان‌های عضو GS1 چه کاری برای کمک می‌توانند انجام دهند

نقش سازمان‌های عضو GS1 به‌منظور کمک‌کردن در بازاریابی برای GS1 XML استراتژیک بوده و به طور خاص در تدارکات الکترونیکی بسیار مهم و مؤثر است.

14-1. بهینه‌سازی مشارکت‌های استراتژیک

فرصت‌های متعددی برای بهینه‌سازی (توسعه) مشارکت‌های استراتژیک برای موقعیت GS1 در XML و تدارکات الکترونیکی وجود دارد.

• انجمن GS1: GS1 باید با مشترکان تأمین‌کننده خود کار کنند، کسانی که کسب‌وکار در هر دو زنجیره‌تأمین دولتی و تجاری به‌منظور ارزیابی بهتر نیازهای خود، تجزیه‌وتحلیل اینکه چگونه GS1 می‌تواند توسعه یابد تا کسب‌وکار دولت خود را حمایت کند، تحکیم جایگاه GS1 را انجام می‌دهند. این اعضای GS1 باید مورد تشویق قرار گیرند تا مدافع استانداردهای GS1 با شرکای سازمان‌های دولتی خود به‌منظور جلوگیری از استانداردهای متعدد باشند. در آخر، GS1 باید بررسی کند که آیا فرصتی برای نزدیکی سازمان‌های دولتی با تأمین‌کنندگان برای درگیر کردنشان در مذاکرة تدارکات الکترونیکی وجود دارد.
• UN/CIFACT (استانداردهاي مركز تسهيل تجارت و كسب‌وكار الكترونيكي سازمان ملل متحد): GS1 همواره شرکت‌کنندگان خود را در UN/CIFACT افزایش می‌دهد و تعداد بسیاری از کارمندان سازمان‌هاي عضو، اعضای بخش‌های ضروری این تلاش خواهند بود.
• استانداردهای مالی سازمان‌ها: بسیاری از تلاش‌های اولیه برای خودکارسازی فرآیند تدارکات شامل پرداخت‌ها، به‌خصوص انتقال الکترونیکی بودجه‌هاست. استانداردهای مالی سازمان‌ها شامل (UN/CIFACT) هستند، بنابراین GS1 و استانداردهای سازمان‌ها در یک ردیف قرار دارند و سازمان‌های عضو GS1 باید شرکا را در هرجایی که ممکن است با آن سازمان‌هایی که استراتژی‌های منحصربه‌فرد تدارکات الکترونیکی XML را برای بخش‌هاي دولتی ارائه می‌کنند، جستجو کنند.
• ارائه‌دهندگان راه‌حل (Solution Providers): تعداد بسیاری ارائه‌دهندگان راه‌حل خودشان به سازمان‌های دولتی نزدیک می‌شوند و با آن‌ها کار می‌کنند. اگرچه آن‌ها تلاش به ترویج زیرساخت‌ها و استانداردهای اختصاصی خود می‌کنند، آن‌ها ممکن است فرصت کار با SPها برای نزدیکی سازمان‌های دولتی به یکدیگر برای مناظره در مورد انتخاب eCom که شامل استانداردهای GS1 است را پیدا کنند.

14-2. قدرت نفوذ آموزش به‌عنوان یک ابزار بازاریابی

GS1 eCom یک نیاز بسیار ضروری است. واژگان فنی نامشخص، بی‌نظمی و فقدان ادراک، شرکت‌های تجاری و سازمان‌های دولتی را از توجه کردن به بحث درباره GS1 eCom، منحرف می‌کند و آن‌ها را از انجام آزمون موفقیت‌آمیز انتخاب‌هايشان بازمی‌دارد.

GS1 برای جبران این خلأ مناسب است. برنامه آموزشی مؤثر می‌تواند GS1 را به‌عنوان متخصص و موقعیت اعضای GS1 را به‌عنوان شریکی مطمئن برای شرکت‌ها و سازمان‌ها یکسان نشان دهد. اعضای GS1 باید این فرصت‌ها را برای آموزش eCom پیگیری کنند.

GS1 می‌تواند برای این فعالیت‌ها روش‌های جدید ایجاد کند و از اصطلاحات خاص و کلمات فنی گیج‌کننده که منبع بسیاری از سردرگمی‌ها است، جلوگیری به عمل آورد.

15. نتیجه‌گیری

مجموعه خدمات و راهكارهاي سازمان جهانی GS1 به سازمان‌های تدارکات دولت‌ها به‌عنوان قطب زنجیره‌تأمین مورداستفاده است (به‌عنوان‌مثال در بخش بهداشت و درمان و صنایع دفاعی) کمک شایانی می‌کند؛ بنابراین سازمان جهانی GS1 با ارائه استانداردهای زنجیره‌تأمین در بیش از 150 کشور و بیش از 2 میلیون شرکت عضو در جهان با شناسایی تمامی ذی‌نفعان و موجودیت‌ها در سراسر زنجیره‌تأمین کمک به ساخت بازار و ایجاد اعتماد برای مصرف‌کننده در حفظ اطلاعات موثق و قابل‌اطمینان، خدمت کرده و بازوی مؤثر دولت‌‎هاست و بیش از 115 سازمان عضو برای شناسایی و هدف‌گذاری این استانداردها در سراسر جهان در تلاش هستند.

16. منابع

• Government Procurement Supply Chains: What GS1 MOs Need to Know April 2007
• GS1 eCom B2B