استانداردهای بلاک‌چین و GS1 در زنجیره غذایی: مروری بر احتمالات و چالش‌ها(قسمت دوم)

فصلنامه شماره 48(بهار 1402)- فائزه شکری

قابلیت همکاری زنجیره غذایی

چالش مبرمی که FSCs[1] با آن مواجه هستند، نیاز به هماهنگی تبادل اطلاعات در چندین نوع کالا، شیوه‌های حمل‌ونقل و سیستم‌های اطلاعاتی است. بر اساس مقایسه صورت‌گرفته، نیاز مشابهی در صنعت مراقبت‌های بهداشتی از طریق اجرای پرونده الکترونیک سلامت[2] حل شد تا دسترسی به سوابق یک بیمار در تمام زیر دامنه‌هایی که خدمات به بیمار ارائه می‌شود، فراهم شود. صنعت مراقبت‌های بهداشتی در حال حاضر در حال کار بر روی افزایش EHR از طریق استقرار بلاک‌چین است تا به‌عنوان یک مخزن داده غیرمتمرکز برای حفظ یکپارچگی داده‌ها، امنیت و سهولت مدیریت عمل کند. ایجاد یک رکورد غذایی دیجیتال[3] که شباهت زیادی به نقش و عملکرد EHR در صنعت مراقبت‌های بهداشتی دارد، برای FSCsبرای تسهیل ردیابی کل زنجیره، قابلیت همکاری، پیونددادن بازیگران مختلف و ایجادکنندگان داده در زنجیره و تقویت اعتماد به بازار در مورد هر محصول ارائه شده حیاتی است.

اپراتورهای FSC برای هدایت استراتژی تجاری و تصمیمات عملیاتی خود نیاز به دسترسی به داده‌های حیاتی کسب‌وکار در سطح انبوه دارند و بسیاری از سازمان‌ها در سطوح جهانی، بین‌المللی یا ملی فعالیت می‌کنند. تلاش‌های دیجیتالی کردن داده‌ها و همکاری سازمان‌های FSC برای امکان‌پذیر ساختن تصمیم‌های عملی توسط صنایع غذایی گسترده‌تر ضروری است. در حال حاضر، بسیاری از داده‌ها به‌عنوان منابع وجود دارند که به‌راحتی قابل دسترسی نیستند. از جمله داده‌های مربوط به تجارت (کمبود/زیاد محصول)، قیمت‌های بازار، داده‌های مبادلات واردات/صادرات، یا داده‌های بی‌درنگ درباره آفات، بیماری‌ها یا الگوهای آب‌وهوا و پیش‌بینی‌ها. با درنظرگرفتن این موضوع و با اذعان به نیاز به‌اشتراک‌گذاری شفاف و قابل‌اعتماد داده‌ها، حوزه باغبانی و مواد غذایی هلند یک پلتفرم یکپارچه به نام “HortiCube” را ایجاد کرد. این پلتفرم برای امکان اشتراک‌گذاری یکپارچه داده‌ها و امکان تعامل معنایی یک رابط کاربری یا وب‌سرویس ارائه می‌دهد که بر اساس پروتکل داده باز[4] است. از طریق این رابط، توسعه‌دهندگان برنامه می‌توانند سه شکل از اطلاعات را درخواست نمایند. منابع داده در دسترس، داده‌های موجود در منبع و مقادیر داده از این منابع داده.

سازمان غذا و داروی ایالات متحده در حال حاضر قانون نوسازی ایمنی مواد غذایی[5] (FSMA) را با تأکید بر نیاز به ابزارهای فناورانه برای دستیابی به قابلیت همکاری و تشریک‌مساعی در “عصر جدید ایمنی هوشمندتر مواد غذایی” اجرا می‌کند. به‌منظور فعال‌کردن قابلیت ردیابی همان‌طور که در FSMA پیش‌بینی‌شده است، راه‌حلی موردنیاز است که چندین فناوری از جمله دستگاه‌های اینترنت اشیا را در خود جای دهد. بلاک‌چین به‌عنوان یک پلتفرم انتخابی مطابق با ویژگی تغییرناپذیری آن برای جلوگیری از فساد داده‌ها پیش‌بینی شده است. اکوسیستم‌هایی که برای کاربرد فناوری بلاک‌چین مناسب هستند، شامل مجموعه‌ای از گره‌های توزیع‌شده هستند که به یک رویکرد استاندارد و یک برنامه منسجم برای اطمینان از قابلیت همکاری نیاز دارند. به طور دقیق‌تر، FSCSمتشکل از شرکای مختلفی هستند که به طور مشترک برای برآورده‌کردن خواسته‌های مختلف مشتریان کار می‌کنند، جایی که همکاری نیاز به تبادل داده دارد. علاوه بر این، داده‌ها باید در زمان واقعی مبادله شوند و تأیید شوند که از منبع تعیین شده منشأ می‌گیرند. همکاری قوی بین FSC ‌ها است که می‌تواند با ارائه اطلاعات لازم به شرکت‌های کوچک و متوسط برای تصمیم‌گیری در مورد پیشرفت هر محصول در زنجیره تأمین و اطمینان از جریان محصولات به سمت مصرف‌کننده نهایی، در برابر تقاضاهای بازار مقاومت کند. فناوری بلاک‌چین سطح بهبودیافته‌ای از قابلیت همکاری را امکان‌پذیر می‌کند؛ زیرا بازیگران FSC قادر به برقراری ارتباط اطلاعات در زمان واقعی و همگام‌سازی تبادل داده‌ها هستند.

قابلیت همکاری بالقوه ارائه شده توسط بلاک‌چین را می‌توان از طریق اجرای استانداردهای GS1 تحقق بخشید. به طور خاص استاندارد اطلاعات کد الکترونیکی محصول[6]، می‌تواند برای اطمینان از مستندسازی تمام رویدادهای FSC به شکل قابل‌فهم و تجمیع محصولات غذایی در واحدهای لجستیک بالاتر، معاملات تجاری یا سایر اطلاعات مربوط به مقدار و انواع آن‌ها استفاده شود. مطالعه اخیر توسط مؤسسه فناوری‌های غذایی شواهدی را نشان داد که ارائه‌دهندگان فناوری در همکاری برای تعیین منشأ یا گیرندگان یک محصول آلوده با مشکل مواجه هستند. ازاین‌رو، رویکرد جدید بلاک‌چین تأکید خاصی بر قابلیت همکاری بین سیستم‌های FSC متفاوت دارد و به ارائه‌دهندگان فناوری اجازه می‌دهد تا پلتفرم‌های قوی طراحی کنند که قابلیت ردیابی محصول را تضمین می‌کند.

استفاده از دستگاه‌های اینترنت اشیاء[7] به سازمان‌های FSC اجازه می‌دهد تا داده‌ها را دریافت  و ارسال نمایند. بااین‌حال، صحت داده‌ها باید مشخص شود. یک عامل ترکیبی، پیچیدگی فناوری FSC ‌ها است.

بلاک‌چین به‌عنوان یک ابزار قدرتمند و یک پایگاه مناسب برای ذخیره داده‌ها از دستگاه‌های IoT در نظر گرفته شده است؛ زیرا احراز هویت یکپارچه، امن، محافظت در برابر خطرات و سهولت استقرار از مزایای بالقوه آن است. همان‌طور که در شکل 5 نشان‌داده‌شده است، برای FSC، بلاک‌چین به‌عنوان فناوری اساسی برای به‌اشتراک‌گذاری و توزیع (خواندن و نوشتن) داده‌ها توسط سازمان‌های تشکیل‌دهنده اکوسیستم دیده می‌شود. در این مدل، مصرف‌کنندگان می‌توانند داده‌های هر محصول را بخوانند و کل مسیر را از مبدأ تا مقصد ردیابی کنند، درحالی‌که به تغییرناپذیری بلاک‌چین برای محافظت از داده‌ها در برابر هرگونه دست‌کاری اعتماد دارند. داده‌های زنجیره تأمین به‌عنوان یک رکورد در دیجیتال مواد غذایی[8] در بلوک‌های مختلف (به‌عنوان‌مثال، B1، B2، B3) که زنجیره بلاک را تشکیل می‌دهند، ذخیره می‌شود. اولین بلوک نشان‌داده‌شده توسط G در شکل 2 به بلوک پیدایش اشاره دارد که به‌عنوان یک نمونه اولیه برای تمام بلوک‌های دیگر در بلاک‌چین عمل می‌کند.

• GS1، قابلیت ردیابی و بلاک‌چین

نسخه دوم GS1 استاندارد ردیابی جهانیGS1  را تأیید کرد که فرآیند کسب‌وکار و الزامات سیستم را برای ردیابی زنجیره کامل مستند می‌کند. این سند از نظر طراحی با اسناد تکمیلی و خاص صنعت به طور جداگانه توسعه‌یافته است. اسناد GS1 مرتبط با FSCsعبارت‌اند از:

• دستورالعمل جهانی ردیابی گوشت و طیور GS1
• راهنمای ردیابی GS1 برای ماهی، غذاهای دریایی و آبزی‌پروری
• قابلیت ردیابی برای میوه‌ها و سبزیجات تازه و راهنمای پیاده‌سازی آن
• معیارهای انطباق با قابلیت ردیابی جهانی GS1 برای استاندارد کاربرد مواد غذایی

این اسناد با هم راهنمایی جامعی را برای FSCsدر مورد اجرای چارچوب قابلیت ردیابی ارائه می‌دهند. شکل 6 و 7 یک دیدگاه شرکتی واحد و چندگانه از تولید داده‌های ردیابی را نشان می‌دهد.

زیربنای استاندارد ردیابی GS1، GS1 EPCIS است که ردیابی را به‌عنوان مجموعه‌ای منظم از رویدادها تعریف می‌کند و شامل چهار بعد کلیدی است:

1. چه – موضوع رویداد چیست؟[9]
2. چه وقت – زمانی که رویداد در آن رخ‌داده است؟[10]
3. کجا – محل وقوع رویداد؟[11]
4. چرا – زمینه تجاری رویداد؟[12]

استاندارد جهانی ردیابی GS1 بعد پنجمی را اضافه می‌کند، “چه کسی” که برای شناسایی طرف‌های درگیر استفاده می‌شود. این می‌تواند به طور قابل‌توجهی با بعد “کجا” متفاوت باشد، زیرا یک مکان واحد (به‌عنوان‌مثال، یک انبار شخص ثالث) ممکن است با چندین شخص مستقل مرتبط باشد.

EPCIS توسط استاندارد واژگان اصلی کسب‌وکار تکمیل شده است که ساختار واژگان و مقادیر خاص را برای عناصر واژگانی که باید در ارتباط با استاندارد GS1 EPCIS مورداستفاده قرار گیرند، مشخص می‌کند.

• اجرای EPCIS

EPCIS استانداردی است که نوع و ساختار رویدادها و مکانیزمی برای پرس‌وجو از مخزن را تعریف می‌کند. با فرض اینکه همه طرف‌ها در یک مخزن EPCIS مشترک (رویکرد متمرکز) منتشر می‌کنند یا اینکه همه طرف‌ها مخازن خود را در دسترس قرار می‌دهند (رویکرد باز)، قابلیت ردیابی صرفاً فرآیند جستجوی رویدادها، تجزیه‌وتحلیل آن‌ها و جستجوی رویدادهای بعدی است تا زمانی که همه داده‌های مربوطه بازیابی و مشخص شود.

در عمل، نه رویکرد متمرکز و نه باز امکان‌پذیر است. در رویکرد متمرکز، مخازن متعدد و رقیب به طور طبیعی مانع از تحقق یک مخزن واحد متمرکز خواهند شد. حتی اگر چنین مدلی در کوتاه‌مدت توسط بازیگران کلیدی در اکوسیستم ردیابی پشتیبانی شود، با اضافه‌شدن تعداد بیشتری از بازیگران، احتمال اینکه یک یا چند نفر از آن‌ها قبلاً از یک مخزن رقیب استفاده کرده باشند افزایش می‌یابد. در رویکرد باز، همه طرف‌ها مایل به اشتراک گذاشتن همه داده‌ها با سایرین، به‌ویژه رقبا، نیستند. بسته به ماهیت طرف درخواست‌کننده داده یا ماهیت خود پرس‌وجو، پاسخ ممکن بدون رکورد است ، فقط برخی رکوردها یا تمام رکوردهایی باشد که پاسخ را برآورده می‌کند. برای هر دو رویکرد، سؤال یکپارچگی داده‌ها وجود دارد: آیا سیستم می‌تواند ثابت کند که داده‌های ردیابی دست‌کاری نشده‌اند؟

بلاک‌چین یک راه‌حل بالقوه برای این مشکلات است. به‌عنوان یک پلتفرم غیرمتمرکز، ادغام بلاک‌چین می‌تواند به ارائه‌دهندگان راه‌حل EPCIS راهی برای به‌اشتراک‌گذاری داده‌ها به شیوه‌ای امن ارائه دهد. علاوه بر این، ماهیت متوالی و تغییرناپذیر پلتفرم بلاک‌چین یا تضمین می‌کند که داده‌ها قابل‌تغییر نیستند یا مکانیزمی برای تأیید عدم دست‌کاری داده‌ها فراهم می‌کند.

سؤال مهم این است که دقیقاً چه چیزی در بلاک‌چین ذخیره می‌شود؟ گزینه‌هایی که توسط GS1 در مقاله در مورد بلاک‌چین موردبحث قرار گرفته است عبارت‌اند از:

• داده‌های رویداد متن ساده کاملاً شکل‌گرفته و با امضای رمزنگاری شده که نگرانی‌هایی را در مورد مقیاس‌پذیری، عملکرد و امنیت در صورت نوشتن رویدادهای کامل در دفترکل ایجاد می‌کند.
• هش[13] رمزنگاری از داده‌ها که به‌خودی‌خود معنای کاملی ندارد. این نیاز به تبادل داده‌های خارج از زنجیره از طریق یک برنامه کاربردی ردیابی جداگانه و یک مقایسه هش برای تأیید اینکه داده‌ها از زمانی که هش در دفتر نوشته شده است تغییر نکرده‌اند، دارد.
• یک هش رمزنگاری از داده‌ها و یک اشاره‌گر به داده‌های خارج از زنجیره. چنین رویکردی می‌تواند دفترکل را قادر سازد تا به‌عنوان بخشی از مکانیسم کشف برای طرف‌هایی که نیاز به برقراری ارتباط و اشتراک‌گذاری داده‌ها دارند، عمل کند.

سپس این سؤال در مورد دسترسی به داده‌ها ایجاد می‌شود:

* عمومی: همه تمام تراکنش‌ها را می‌بینند.

* خصوصی: این شامل یک‌لایه مجوز است که تراکنش‌ها را فقط برای طرف‌های تأیید شده قابل‌مشاهده می‌کند.

• چالش‌های یکپارچه‌سازی بلاک‌چین

ادغام EPCIS (هر استاندارد دیگر به‌اشتراک‌گذاری داده) با بلاک‌چین اغلب چالش‌های مهمی را به وجود می‌آورد:

در بیشتر موارد، تجزیه‌وتحلیل حجمی می‌تواند هوش تجاری حساس را حتی بدون بررسی داده‌ها نشان دهد. به‌عنوان‌مثال، اگر شرکت X در حال حاضر روزانه 1000 رکورد منتشر می‌کند و در سال آینده در همان زمان تنها 800 مورد را منتشر می‌کند، منطقی است که فرض کنیم حجم شرکت X 20% نسبت به سال قبل کاهش‌یافته است.

فاش کردن موضوع یک رویداد (بُعد “چه”) می‌تواند نشان دهد که چه کسی محصول گران‌قیمت را مدیریت می‌کند که ممکن است برای برنامه‌ریزی برای سرقت یا مفقودی آن استفاده شود.

انتشار یک رکورد به‌صورت متنی ساده، داده‌ها را برای هر طرفی که نسخه‌ای از دفتر را دارد در دسترس قرار می‌دهد؛ اما همه داده‌ها نباید در دسترس همه طرفین باشد. به‌عنوان‌مثال، رویدادهای تبدیل در EPCIS ورودی‌هایی را به طور جزئی یا کامل برای تولید یک یا چند خروجی مصرف می‌کنند. در صنایع غذایی، این ماهیت یک دستور غذا است که اغلب یک راز تجاری کاملاً محافظت شده است. به‌منظور کاهش این خطر، دفترکل باید به طور محکم توسط تعداد محدودی از طرفین نگهداری شود که می‌توانند کنترل‌های دسترسی مناسب به داده‌ها را اعمال کنند. حتی اگر چنین سیستمی به‌درستی پیاده‌سازی شود، به این معنی است که اطلاعات اختصاصی همچنان تحت کنترل شخص ثالث خواهد بود که خطری است که بسیاری از شرکت‌های مواد غذایی حاضر به پذیرش آن نیستند.

انتشار یک رکورد به‌صورت رمزگذاری شده مشکل دید را حل می‌کند؛ اما برای انجام این کار، صنعت باید در مورد نحوه تولید کلیدهای داده‌های رمزگذاری شده به توافق برسد. یکی از گزینه‌ها استفاده از موضوع رویداد (بعد “چه”) به‌عنوان کلید است. اگر شناسه موضوع به‌اندازه کافی تصادفی باشد، این تضمین می‌کند که تنها طرف‌هایی که با شناسه مواجه شده‌اند می‌توانند در واقع داده‌ها را رمزگشایی کنند. درحالی‌که سایر طرف‌ها می‌توانند مقادیر احتمالی شناسه را حدس بزنند، انجام این کار در مقیاس می‌تواند پرهزینه و در نتیجه محدودکننده باشد. همچنین باید راهی برای شناسایی داده‌های مرتبط با شناسه وجود داشته باشد که به معنای ذخیره چیزی مانند هش شناسه به‌عنوان یک کلید است. فقط آن دسته از طرف‌هایی که شناسه را می‌شناسند (آن‌ها را در نقطه‌ای از مسیر ردیابی آن مشاهده کرده‌اند) می‌توانند داده‌های موردنظر را پیدا کرده و آن‌ها را رمزگشایی کنند.

طرف‌ها می‌توانند هش رکورد را همراه با کلید اصلی رکورد منتشر کنند. سپس می‌توان از آن برای تأیید اعتبار سوابق استفاده کرد تا اطمینان حاصل شود که آن‌ها دست‌کاری نشده‌اند؛ اما به این معنی است که هر طرفی که می‌خواهد داده‌ها را پرس‌وجو کند باید قبل از زمان بداند که داده‌ها در کجا قرار دارند. پس از پرس‌وجو با موفقیت، کلید اصلی رکورد برای جستجوی هش برای مقایسه استفاده می‌شود.

برای فعال‌کردن کشف، داده‌های متشکل از موضوع رویداد (بعد “چه”) و یک اشاره‌گر به یک مخزن می‌توانند منتشر شوند. در اصل، این بیانیه‌ای است که نشان می‌دهد مخزن داده‌های مرتبط با موضوع رویداد را دارد و درخواست برای سوابق مرتبط با موضوع رویداد احتمالاً موفقیت‌آمیز است. برای امنیت بیشتر کشف، موضوع رویداد می‌تواند هش شود و از آن به‌عنوان کلید استفاده گردد.

علاوه بر همه این‌ها، الزامی است که همه انتشارات در یک نوع دفترکل بلاک‌چین باشند. در حال حاضر هیچ استاندارد قابلیت همکاری برای بلاک‌چین وجود ندارد؛ بنابراین، تحقیقات فنی بیشتری برای تعیین امکان‌پذیر بودن گزینه‌های مختلف برای انتشار در بلاک‌چین موردنیاز است.

• بحث و نتیجه‌گیری

تلاش‌های استانداردسازی در FSCs جهانی منجر به نیاز به توصیه‌های بهترین عملکرد و روش‌های رایج مدیریت واحدهای لجستیک در زنجیره غذایی شده است. استفاده گسترده از استانداردهای GS1 نشان‌دهنده تمایل سازمان‌های مواد غذایی به فعالیت به شیوه‌ای یکپارچه با یک‌زبان جهانی است. این امر FSCs  را تسهیل می‌کند تا همسو با یک رویکرد منسجم برای ردیابی مواد غذایی، تقویت اشتراک‌گذاری اطلاعات چند جهته، بهینه‌سازی کارایی و فعالیت‌های ارزش‌افزوده برای ذی‌نفعان FSC سازمان یابند. علاوه بر این، تعبیه استانداردهای GS1 در FSCs جهانی به شرکای تجاری اجازه می‌دهد تا در محیطی که توسط صنعت تنظیم شده است، کار کنند که در آن کیفیت غذا و ایمنی مواد غذایی در ارائه محصولات پایدار و معتبر به مصرف‌کنندگان نهایی، اولویت اصلی است.

امروزه، استفاده از استانداردهای GS1 اجتناب‌ناپذیر است، زیرا آن‌ها دستورالعمل‌های روشنی را در مورد نحوه مدیریت و اشتراک‌گذاری داده‌های رویداد در سراسر FSCs  جهانی ارائه می‌دهند. این اجتناب‌ناپذیری بیشتر به دلیل هیئت‌مدیره جهانی GS1 است که متشکل از مدیران ارشد سازمان‌هایی مانند Procter & Gamble، Nestle، Amazon، Google، J.M. Smucker، L’Oreal، Metro AG، Alibaba Group و غیره افزایش‌یافته است. به طور مشابه، هیئت‌مدیره سازمان GS1 ایالات متحده شامل مدیران ارشد Walmart، Wegfern، Wendy’s، Coca Cola، Target، Publix، Wegmans، Sysco، مؤسسه فناوری ماساچوست و غیره است. تعهد این سازمان‌ها قویاً از پذیرش استانداردهای GS1 در صنعت پشتیبانی می‌کند و GS1 راه‌حل‌های بلاک‌چین را فعال می‌نماید. همان‌طور که Walmart در ردیابی «سبزی‌های تازه» تحت مدیریت ایالات متحده نشان داد. علاوه بر این، بسیاری از این شرکت‌ها اقدامات مرتبط با بلاک‌چین را در زنجیره تأمین خود اعلام کرده‌اند.

ردیابی Walmart منعکس‌کننده نگرانی‌های رو به رشد مصرف‌کنندگان در مورد کیفیت و ایمنی موادغذایی و ماهیت تکرار شونده یادآوری ایمنی محصول است. ترکیب استانداردهای GS1 با بلاک‌چین می‌تواند شواهد تغییرناپذیری از منشأ داده‌ها ارائه دهد، قابلیت ردیابی غذا و یادآوری سریع را افزایش دهد و اعتماد به کیفیت محصولات غذایی را به دنبال داشته باشد. استانداردهای GS1 به سازمان‌ها کمک می‌کند تا دیدی یکپارچه از وضعیت موادغذایی داشته باشند، در حالی که در حال گذار بین مراحل پردازش در سراسر زنجیره‌های عرضه جهانی شده و بسیار گسترده با طرف‌های تبادل چندگانه هستند. به این ترتیب، پذیرش گسترده قابلیت ردیابی الکترونیکی همانطور که توسط GS1 شناسایی شده است، می‌تواند چندین قابلیت از جمله بهینه‌سازی روش‌های ردیابی، استانداردسازی فرآیندهای زنجیره تامین، بهبود مستمر و توسعه در فعالیت‌های تولید موادغذایی و سیستم‌های ردیابی کارآمدتر و جامع تر به صنایع غذایی اعطا کند.

استفاده از استانداردهای GS1 برای تشکیل سیستم‌های ردیابی مواد غذایی قابل‌اجرا و مقیاس‌پذیر را می‌توان با فناوری بلاک‌چین تقویت کرد. همان‌طور که توسط بسیاری از محققان، متخصصان و سازمان‌های مواد غذایی تصور می‌شود، فناوری بلاک‌چین یک راه‌حل عملی است که تأثیر مثبتی بر همکاری‌های FSC و به‌اشتراک‌گذاری داده‌ها دارد. فناوری بلاک‌چین چارچوب جامع‌تری ایجاد می‌کند که سطح بی‌سابقه‌ای از شفافیت و دیده‌شدن محصولات غذایی را هنگام مبادله بین شرکای FSC ارتقا می‌دهد. در ترکیب با استانداردهای GS1، فناوری بلاک‌چین سطح پیشرفته‌تری از قابلیت همکاری بین طرف‌های مبادله در FSCs جهانی را ارائه می‌کند و دورشدن از زنجیره‌های عرضه سنتی یا خطی با اشتراک‌گذاری محدود داده را تسهیل می‌نماید.

با استفاده از بلاک‌چین،  FSCsمی‌توانند یک پلتفرم اطلاعات مدیریتی ایجاد کنند که جمع‌آوری، انتقال، ذخیره‌سازی، کنترل و به‌اشتراک‌گذاری فعال اطلاعات مربوط به مواد غذایی را در میان طرف‌های تبادل FSC امکان‌پذیر می‌کند. ترکیب استانداردهای بلاک‌چین و GS1 به دلیل دقت بالا در منشأ داده‌ها و اطلاعات، تغییرناپذیری، عدم انکار، یکپارچگی بیشتر و عمیق‌تر، می‌تواند سطح بالایی از اعتماد را ایجاد نماید. توسعهFSCs  جهانی هماهنگ باعث ایجاد سیستم‌های ردیابی کارآمدتر می‌شود که می‌توانند تأثیر حوادث ایمنی مواد غذایی را به حداقل برسانند و هزینه‌ها و خطرات مربوط به فراخوان محصول را کاهش دهند؛ بنابراین، ادغام استانداردهای GS1 در یک بلاک‌چین می‌تواند مزیت رقابتی FSCs  را افزایش دهد.

برای استفاده از پتانسیل کامل اجزای عملکردی یک زنجیره‌بلوکی و ادغام استانداردهای GS1، چند پیش‌نیاز باید برآورده شود. به‌عنوان‌مثال، یک مدل استانداردتر از حاکمیت داده برای تسهیل عملیات FSCs  در یک زمینه جهانی شده ضروری است. برای حفظ موقعیت رقابتی در بازار جهانی باید تعادلی بین انطباق با الزامات نظارتی متنوع و الزامات شرکای FSC ایجاد شود. حمایت بین سازمانی و درون‌سازمانی برای پیاده‌سازی بلاک‌چین شامل توافق در مورد نوع داده‌هایی که باید به اشتراک گذاشته و به آن‌ها دسترسی داده شود، ایجاد خطوط شفاف مسئولیت‌ها، توسعه FSCs  سازمان‌یافته‌تر و انعطاف‌پذیرتر قبل از پذیرش بلاک‌چین است.

به طور خلاصه، بلاک‌چین همیشه راه‌حل مناسبی نیست و راه‌حل‌های غیر بلاک‌چینی امروزه در بسیاری از FSCs به‌اندازه کافی عمل می‌کنند. هنگام بررسی اینکه آیا یک بلاک‌چین موردنیاز است و آیا عملکرد آن ارزش‌افزوده دارد، توجه به مورداستفاده آن بسیار مهم است. علاوه بر این، یک بلاک‌چین رفتارهای غیراخلاقی و فرصت‌طلبی‌ها را در FSCs جهانی در نظر نمی‌گیرد. سازمان‌ها باید عوامل خطر دیگری را که می‌تواند بر هزینه‌ها پس از معامله تأثیر بگذارد، در نظر داشته باشند. عوامل خطر جهانی FSC عبارت‌اند از: فعالیت کودکان، شرایط کاری ناایمن، آسیب به حیوانات، آسیب‌های زیست‌محیطی، جنگل‌زدایی و ازبین‌رفتن زیستگاه‌ها، رشوه و فساد و اشکال مختلف فرصت‌طلبی مانند تقلب باکیفیت یا جعل سوابق آزمایشگاهی و غیره.

حاکمیت داده‌های محصول و قابلیت ردیابی پیشرفته را می‌توان در FSCs جهانی مورد بررسی قرار داد، اما تشخیص و حذف «خصلت بد» دشوارتر است. اساساً داده‌های بد و شخصیت بد دو دشمن اصلی اعتماد در زنجیره غذایی هستند.

تحقیقات بیشتری برای کشف خطرات مرتبط با یکپارچگی داده‌های وارد شده به یک بلاک‌چین موردنیاز است، به‌ویژه شرایطی که بازیگران بد ممکن است از بلاک‌چین برای ایجاد اعتماد کاذب با داده‌های نادرست استفاده کنند. در این راستا، “دروغ‌های تغییرناپذیر” به یک بلاک‌چین اضافه می‌شود و یک حس اعتماد کاذب ایجاد می‌کند. به دلیل این خطر بالقوه، و از آن جا که خطاهایی که در جریان فیزیکی کالاها در زنجیره‌های تأمین رخ می‌دهند (مانند آسیب، کمبود، سرقت) و همچنین اشتباهات در اشتراک‌گذاری داده‌ها و حفظ حریم خصوصی رایج است، مفهوم «تغییرپذیری» بلاک‌چین باید مورد تحقیق قرار گیرد.

• منابع

[1].       Autio, M., Autio, J., Kuismin, A., Ramsingh, B., Kylkilahti, E., & Valros, A. (2017). Bringing farm animal to the consumer’s platedthe quest for food business to enhance transparency, labelling and consumer education. In N. Amos, & R. Sullivan (Eds.), The business of farm animal welfare. Greenleaf Publishing.

[2].      Barnard, C., & O’Connor, N. (2017). Runners and riders: The horsemeat scandal, Eu law and multi-level enforcement. The Cambridge Law Journal, 76(1), 116e144. https://doi.org/ 10.1017/S000819731700006X.

[3].      Bourlakis, M. A., & Weightman, P. W. H. (2008). Food supply chain management. Blackwell Publishing Ltd.

[4].      Chemeltorit, P., Saavedra, Y., & Gema, J. (2018). Food traceability in the domestic horticul-ture sector in Kenya: An overview.Cho, S., & Choi, G. (2019). Exploring latent factors influencing the adoption of a processed food traceability system in South Korea. International Journal on Food System Dynamics, 10(2), 162e175. https://doi.org/10.18461/ijfsd.v10i2.10.

[5].      Choi, T. Y., & Hong, Y. (2002). Unveiling the structure of supply networks: Case studies in Honda, Acura, and DaimlerChrysler. Journal of Operations Management, 20(5), 469e493. https://doi.org/10.1016/S0272-6963(02)00025-6.

[6].      Global Report: The Edelman Trust Barometer 2020. (2020, January 19).

[7].      GS1. (2014). Marsh holds place of honor in history of GS1 barcode [Text]. Retrieved from https://www.gs1.org/articles/1606/marsh-holds-place-honor-history-gs1-barcode.

[8].      GS1. (2015). Traceability for fresh fruits and vegetables implementation Guide. Retrieved from https://www.gs1.org/sites/default/files/docs/traceability/Global_Traceability_Implem entation_Fresh_Fruit_Veg.pdf.

[9].      GS1. (2017). GS1 global traceability standard. GS1. Retrieved from https://www.gs1.org/ sites/default/files/docs/traceability/GS1_Global_Traceability_Standard_i2.pdf.

10. GS1. (2017). GS1 global traceability standard. Release 2.0. Ratified 2017 (GS1’s framework for the design of interoperable traceability systems for supply chains). GS1.

11. GS1. (2019). GS1 foundation for fish, seafood and aquaculture traceability guideline. Retrieved from https://www.gs1.org/sites/default/files/docs/traceability/GS1_Foundation_ for_Fish_Seafood_Aquaculture_Traceability_Guideline.pdf.

12. Keogh, J. G. (2018). Blockchain, provenance, traceability & chain of custody. https://www.linkedin.com/pulse/Blockchain-provenance-traceability-chain-custody-john-g-keogh/.

13. Kim, M., Hilton, B., Burks, Z., & Reyes, J. (2018). Integrating Blockchain, smart contract-tokens, and IoT to design a food traceability solution. In 2018 IEEE 9th annual informa-tion technology, electronics and mobile communication conference (IEMCON) (pp. 335e340). https://doi.org/10.1109/IEMCON.2018.8615007.

14. Manning, L. (2016). Food fraud: Policy and food chain. Current Opinion in Food Science, 10, 16e21

https://doi.org/10.1016/j.cofs.2016.07.001.

15. Manning, L., & Soon, J. M. (2016). Food safety, food fraud, and food defense: A fast evolving literature. Journal of Food Science, 81(4), R823eR834. https://doi.org/10.1111/1750-3841.13256.

16. Nelson, P. (1970). Information and consumer behavior. Journal of Political Economy, 78(2), 311e329. https://doi.org/10.1086/259630.

17. Olsen, P., & Borit, M. (2013). How to define traceability. Trends in Food Science & Technology, 29(2), 142e150. https://doi.org/10.1016/j.tifs.2012.10.003.

18. PTI. (2020). Theproduce traceability        initiative.Retrieved     from      https://www.producetraceability.org/

19. PWC. (2016). Food fraud vulnerability assessment and mitigation: Are you doing enough to prevent food fraud?

20. Rejeb, A., Keogh, J. G., & Treiblmaier, H. (2019). Leveraging the internet of things and Blockchain technology in supply chain management. Future Internet, 11(7), 161.

https://doi.org/10.3390/fi11070161.

21. Rejeb, A., Keogh, J. G., & Treiblmaier, H. (2020). How Blockchain technology can benefit marketing: Six pending research areas. Frontiers in Blockchain, 3, 1e12.

https://doi.org/10.3389/fbloc.2020.00003

22. Schiefer, G., & Deiters, J. (2013). Transparency for sustainability in the food chain: Chal-lenges and research needs EFFoST critical reviews #2. Elsevier.

23. Walmart. (2018). Fresh leafy greens new Walmart food traceability initiative questions and answers.

---

[1] زنجیره‌های تامین موادغذایی

[2] Electronic Health Records )EHR(

[3] Digital Food Record (DFR)

[4] OData

[5] Food Safety Modernization Act

[6] Electronic Product Code Information Standard )EPCIS (

[7] Internet of Things (IoT)

[8] Digital Food Record (DFR)

[9] What

[10] When

[11] Where

[12] Where

[13] هش به عملکردی گفته می‌‌شود که ورودی حروف و اعداد را به یک خروجی رمزنگاری‌‌شده تبدیل می‌‌کند. هش (Hash) با استفاده از الگوریتم‌‌های خاص ساخته می‌‌شود و برای مدیریت بلاک‌چین‌ها ضروری است.