ماهنامه شماره 22 (خرداد ماه 1396)

1. مقدمه

با اجرای برنامه واکسیناسیون همگانی در جهان، شیوع بسیاری از بیماری‌های خطرناک در بین شیرخواران، کودکان و بالغین کاهش بارزی پیداکرده است.

با توجه به این امر که واکسنها شکل ضعیف شده اجرام بیماریزا هستند دقت در تهیه و نگهداری از آن‌ها و ثبت رویدادهای بیمار، اهمیت بیشتری پیدا خواهد کرد.

حذف فرآیندهای دستی و خودکارسازی ثبت رویدادها و اطلاعات بیمار در بهبود فرایند ایمنسازی نقش به سزایی خواهد داشت. در این تحقیق ضمن معرفی چگونگی ردیابی واکسن و فرآیندهای ایمنسازی به بررسی دو مطالعه موردی در کانادا و امریکا میپردازیم.

1. مزایای استفاده از بارکدها:

مزایای بسیاری در استفاده از بارکدها بروی تولیدات واکسنی وجود دارد. شناسایی تولیدات واکسنی برمبنای استانداردهای جهانی GS1 بروی تمام سطوح بستهبندی محصولات موجب میشود تا تکمیل پرونده الکترونیک توسط کارمندان و مراقبان کارآمدتر انجام شود و سبب کاهش خطاها از طریق تکمیل بهبودیافته و دقت در ثبت میشود. همچنین پیگیری عوارض جانبی پس از ایمن‌سازی سرعت پیدا خواهد کرد. فواید دیگر شامل بهبود مدیریت موجودی، تجزیه‌وتحلیل و پیش‌بینی در سراسر زنجیره‌تامین واکسن و بهبود نگهداری سوابق و درنتیجه توانایی به دست آوردن نرخ دقیق پوشش ایمن است.

1. استانداردهای جهانی:

در سال 2011 سازمان WHO بسته پیشنهادی در مورداستفاده از بارکدها بهمنظور ردیابی در زنجیره‌تامین را ارائه کرد. غالباً در زنجیره‌تامین واکسن اختلال به وجود میآید. به همین دلیل GS1 به‌منظور تسهیل این روند، اجرای این طرح را به عهده گرفت. این زنجیره ممکن است به دلیل منقضی شدن تاریخ واکسنها یا ذخیرهسازی نادرست با مشکل روبرو شود و ردیابی محقق نشود.

از سیستم استانداردهای GS1 برای بارکدگذاری تولیدات واکسنی استفاده میشود. استانداردهای GS1 جهانی، پویا و عام هستند و هر سازمانی در هرکجای جهان میتواند در این سیستم عضو شود. بارکدهای GS1 تنها بارکدهای عام برمبنای سیستم استاندارد پویا هستند که به‌تمامی سازمانها در هراندازه‌ای اجازه مشارکت میدهند.

GTIN، استاندارد GS1 برای شناسایی محصولات است. GTIN شناسه منحصربهفرد محصول است که بهصورت جهانی شناخته‌شده است. در تولیدات دارویی از قبیل واکسنها، این شناسه توسط کارخانه تولیدکننده بروی محصولات الصاق میشود. GTIN بروی تولیدات واکسنی شناسایی مطمئن و استوار را از نقطه تولید تا ایمنسازی در بخشهای بهداشت و درمان قادر میسازد. استفاده از GTIN بروی تولیدات واکسنی در بهروزرسانی دقیق و کارآمد اطلاعات پرونده الکترونیکی بیمار کمک کرده و نیاز به برچسبگذاری مجدد داراییها نیست.

علاوه بر GTIN اطلاعات ثانویه یا متغیر میتواند با کمک AI ها در سیستم GS1 قرار گیرد. به‌عنوان‌مثال GTIN مقدار 01 را در AI میگیرد و یا تاریخ انقضا مقدار 17 را به خود اختصاص میدهد. شکل 1 نمونهای چگونگی کاربرد AI ها را در بارکدها به نمایش گذاشته‌شده است.

شکل 1:AI ها در سیستم GS1

1. استانداردهای بارکد برای سطوح بستهبندی:

تولیدکنندگان میتوانند بارکدها را به هر سطحی از بسته‌بندی اختصاص دهند. شکل 2 نمونهای از مراتب بستهبندی را به نمایش گذاشته است. در این مثال بارکدها در سطح اولیه بستهبندی (و گاهی اوقات ثانویه) برای ورود به پرونده مراقبتهای بهداشتی در نقطه ایمنسازی استفاده میشود. همچنین قابلیت استفاده برای ردیابی را نیز به وجود میآورد. بستهبندی ثانویه برای مدیریت موجودی، ردیابی و ره‌گیری استفاده میشود.

شکل 2: سطوح بسته‌بندی برای محصولات واکسنی

• 1. استاندارد بستهبندی اولیه:

بارکد دوبعدی (2D) در بستهبندی اولیه اعمال میشود. این بارکد شامل GTIN و شماره بهر محصول است. تاریخ انقضا هم میتواند بروی بارکد قرار گیرد ولی در بستهبندی اولیه، انتخابی است چون از طریق شماره بهر قابل‌تعیین است. شماره بهر و تاریخ انقضا میتواند بروی فرمهای قابل‌خواندن توسط انسان در بستهبندی اولیه قرار گیرد.

بارکد دوبعدی توانایی فراهم آوری اطلاعات مهم بروی سطح کوچک را دارد که مزیت اصلی آن به شمار میآید. بهعلاوه بارکدهای دوبعدی ارتجاعیتر بوده و بروی سطوح منحنی دار خواناتر هستند.

• 1. استاندارد بستهبندی ثانویه:

بارکدهای دوبعدی و خطی در بستهبندی ثانویه نیز به کار میروند. این بارکدها حاوی اطلاعاتی از قبیل GTIN، شماره بهر و تاریخ انقضا هستند.

دیتا بار GS1 (که به‌عنوان RSS به آن اشاره‌شده است) از خانواده نمادهای بارکد خطی است. دیتا بارهای GS1 برای واکسنها مناسب هستند به دلیل آنکه آن‌ها از بارکدهای خطی EAN ها و یا UPC ها کوچک‌ترند. آن‌ها اطلاعات بیشتری از قبیل شماره‌سریال، شماره بهر و تاریخ انقضا را حمل میکنند.

• 1. استاندارد برای بستهبندی سطح مورد:

استانداردها برای بستهبندی سطح مورد (از قبیل کانتینرهای حمل یا جعبههای حامل یک یا چند بسته‌بندی ثانویه) در ادامه تشریح شده است.

بارکد خطی بروی کانتینرها اعمال‌شده است. این بارکد شامل GTIN شماره بهر و تاریخ انقضا است. بارکدها شامل شماره‌سریال مختص کارخانه سازنده است. شماره‌های سریالی برای مبارزه با جعل و سرقت کاربرد دارد.

بارکد GS1-128 بارکد خطی برای شناسایی متناسب با شناسایی سطح مورد واکسنهاست. نماد بارکد GS1-128 میتواند 14 رقم GTIN و اطلاعاتی از قبیل شماره‌سریال، شماره بهر و تاریخ انقضا را حمل کند.

1. ردیابی واکسن در کانادا با کمک استانداردهای GS1

بیشتر از 20 میلیون دوز واکسن، سالانه در کانادا با ثبت اطلاعات پزشکی هر بیمار و ردیابی جزئیات واکسن سازمان‌دهی میشود. اگرچه چنین برداشتهایی از جزئیات واکسن ممکن است دقیق و کامل نباشد. مطالعه سوابق ایمنسازی در بریتیش کلمبیا و منیتابا برآورد کرده است که بین 5 تا 15 درصد اطلاعات ایمنسازی بیمار ازدست‌رفته است. 24 درصد اطلاعات فاقد دیتا یا شامل خطاهایی است که میتواند باعث مانعی برای بررسی عوارض جانبی ایمنسازی باشد.

بهمنظور کاهش هزینههای مرتبط با تصحیح اشتباهات و حمایت از استفاده سیستم اطلاعات الکترونیکی، کاهش ورود دستی داده و بهبود ایمنی بیمار (از طریق بهبود ردیابی واکسن از نقطه تحویل واکسن تا مدیریت آن)، آژانس عمومی سلامت کانادا، GS1 کانادا و VIC کانادا با یکدیگر همکاری میکنند تا نیازمندیهای کاناداییها را برای شناسایی محصول در فرآیند استاندارد جهانی را تعیین کنند.

ایده بارکدگذاری واکسن در کانادا بحث جدیدی نیست. سود بالقوه بارکدگذاری واکسن برای مدیریت موجودی و کارآمدی جمعیت ایمنسازی شده با افزایش تعداد واکسنهای مورداستفاده در کانادا موردتوجه قرار گرفت. با همکاری GS1 کانادا و حمایت از فعالیت‌های ردیابی ایمنسازی، پروژه شناسایی خودکار واکسن شروع شد. این پروژه در سال 2002 ایجاد و هدف آن بهبود استفاده ایمن و همچنین ثبت و نگهداری از سوابق با کمک بارکدهای روی لیبل محصولات واکسنی است.

وقتی بارکدها با سیستم الکترونیک که بروی محصول وجود دارد در ارتباط باشد، شناسایی واکسن را باعث می‌شود و از آن به‌منظور بهینه‌سازی سازمان‌دهی ایمنی واکسن استفاده میشود. به‌عنوان‌مثال در این حالت سیستم می‌تواند شناسایی کند که آیا بیمار واکسن را دریافت کرده است یا اینکه تاریخ واکسن منقضی شده است یا خیر. همچنین بارکد باقابلیت شناسایی محصول، ثبت کامل اطلاعات را برای بررسی عوارض جانبی آن فراهم می‌کند.

• 1. گام اول پروژه:

فاز ابتدایی پروژه PHAC با همکاری با VIC، ایجاد گروه AIVP برای حمایت از شناسایی محصولات برمبنای استانداردهای جهانی است. همکاریهای مشترک بین تمام گروههای ذینفع در زمینه ایمنسازی و با ریاست مشترک PHAC و VIC، کارگروهی از تولیدکنندگان واکسن، مقامات بهداشت، انجمنهای حرفهای سلامت، قانونگذاران، آژانسهای ایجاد قوانین بین‌المللی، ثبت الکترونیک اطلاعات سلامت (EHR) و توسعه نرم‌افزارهای مدیریت کلینیک و همچنین با نقش کلیدی GS1 کانادا به وجود آورد.

گروه AIVP برنامهای 5 ساله از سال 2008 تا 2013 توسعه داده است. یکی از مأموریت‌های این گروه، به عهده گرفتن تحلیل مستقل سود و زیان برای بهکارگیری و منطبق سازی بارکددار کردن تولیدات واکسنی بود. این تحلیل سود و زیان در نوع خود اولین است که تعیین‌کننده میزان ROI حاصل از اجرای استانداردهای GS1 در صنعت واکسن کانادا است. پیش‌ازاین مطالعات بروی تکنولوژی اطلاعات بهداشت و درمان عمدتاً به ثبت الکترونیک اطلاعات بهداشتی و فرآیندهای سازمان‌دهی بیمار مرتبط بود و بروی بارکددار کردن بهداشت و درمان با تمرکز بروی ردیابی پزشکی و بالینی بیمار تحقیق می‌کرد. به‌عنوان‌مثال مطالعات پیشین شامل مروری بر خطاهای منتج شده از سازمان‌دهی زود یا دیر داروها به جهت تعیین پتانسیل آن‌ها برای آسیبرسانی به بیمار یا اینکه چگونه بارکددار کردن با تگهای شناساگر بیمار، مراقبان و مراقبتهای پزشکی فوری که میتواند ایمنی بیمار را در طی سازماندهی پزشکی افزایش دهد، بود.

تحلیل آنالیز سود و زیان در فوریه 2009 تکمیل شد و سه هدف اصلی از آن استخراج شد: مروری بر مستندات قبلی مرتبط با هزینه و سودهای بالقوه مرتبط با اجرای بارکدهای GS1 بروی تولیدات واکسنی، فراهم آوری توصیفات و محاسبات مربوط به هزینهها و سودهای حاصل از اجرای گزینه ها و درنهایت ارائه گزینه بارکدگذاری ترجیحی با پشتیبانی منطقی.

همان‌طور که در شکل 3 مشاهده میشود، شش گزینه متفاوت برای پیادهسازی بارکد توسط AIVP انتخاب شد و اجرای گزینه‌ها کارگروه، موقتاً برای انجام کار مشخص راهاندازی شد. این 6 گزینه ازنظر جزئیات تکنیکی و پیش‌بینی سود و زیان مرتبط، متفاوت هستند. این گزینه‌ها از A تا F نامگذاری شدند و بارکدگذاری اولیه بروی آن‌ها در نظر گرفتهشده است (مثل ویال یا آمپول شامل واکسن) و در بسته‌بندی ثانویه (کارتنهایی شامل یک یا چند واحد از دوزهای تولیدات واکسنی) با بارکدهای دوبعدی در برابر بارکدهای خطی و همچنین حاملهای دادههای متغیر (از قبیل شماره بهر و تاریخ انقضا) در مقابل دادههای غیر متغیر در نظر گرفته‌شده است.

این آنالیز سود و زیان برای سیستم، میزان صرفهجویی را در قبال پیادهسازی هر یک از گزینه‌های A تا F مشخص میکند. سود و زیان هر یک از این گزینه‌ها بر اساس مفروضات 2012 ارزیابی میشود. به‌منظور فهم بهتر طولانی‌مدت، در برابر هزینههای کوتاه‌مدت، تحلیل سود و زیان هزینههای مرتبط با دوره 20 ساله را برای هریک از این گزینه‌ها ارزیابی میکند. بر این اساس انتظار میرود گزینه B تا F ارزش خالص فعلی مثبت بیشتر از 797 تا 919 میلیون دلار کانادا را داشته باشد.

تحلیل سود و زیان اولین تحلیل صورت گرفته در این زمینه است و نتایج آن حاکی از ROI بالایی است که از اجرای بارکد GS1 بروی واکسن، به‌دست‌آمده است. این نتایج حاکی از آن است که به همراه بهبود تکنولوژی در بهداشت و درمان و با ورود واکسن‌های جدید صرفه‌جویی هزینه و کارآمدی دستاوردها ادامه پیدا خواهد کرد.

• 1. توافق: سیستم بارکد GS1

یکی از اهداف اصلی گروه AIVP توسعه استاندارد پیشنهادی برای بارکددار کردن تولیدات واکسنی در کانادا با کمک GS1 کانادا و در نظر گرفتن نتایج تجزیه‌وتحلیل سود و زیان بود. در فوریه 2009 این گروه به یک توافق آرا بروی بارکددار کردن تولیدات واکسنی رسید. نتایج این توافق به‌قرار زیر است:

• بارکدهای دوبعدی در بستهبندی اولیه به کار گرفته شود که شامل کد GTIN و شماره بهر است.
• بارکدهای خطی و دوبعدی بروی بستهبندی ثانویه به کار گرفته شود که شامل کد GTIN و شماره بهر است.

با شناسایی بستهبندی اولیه و ثانویه، ثبت الکترونیک اطلاعات بهداشت و درمان بیمار کاملاً و با دقت بالا انجام میشود. شمار خطاهای ایمنسازی به دلیل ثبت دقیق و کامل اطلاعات، کاهش مییابد و نتایجی آتی ناشی از ایمنسازی نیز، تسریع میشود. بهعلاوه مدیریت موجودی و پیشبینی زنجیره‌تامین واکسن بهبود داده میشود که به توقفهای کمتر در زنجیره و کاهش هدر رفتگی به دلیل منقضی شدن تاریخ منجر میشود.

شکل 3: تحلیل سود و زیان بروی شش گزینه

• 1. شمارش هزینهها:
• فعالیتهای پیش از توسعه
• توسعه و اجرای استاندارد توافق شده
• توسعه طراحی بارکد
• توسعه دیتا بیس: سیستم VIDS و جمعآوری دادههای در دست اقدام و نگهداری
• شکلگیری دیتابیس: ثبت ایمنسازی
• خرید اسکنر و جایگزینی
• طراحی مجدد فرآیندها و جانمایی کلینیک
• تهیه دستگاه چاپ بارکد
• آموزش مراقبان
  1. شمارش مزایا:
• صرفهجویی در زمان: اسکن بارکد در برابر ورود دستی (بیمار و مراقبان)
• بهبود دقت و کامل شدن اطلاعات ایمنسازی ثبت‌شده که موجب کاهش تعداد حوادث بیماری قابل‌پیشگیری با واکسن، صرفه‌جویی در زمان با تعقیب سریع‌تر عوارض جانبی ایمنسازی میشود.
• کاهش کمبود موجودی که موجب افزایش هزینههای ناشی از عدم موجودی کافی بود.
• ایمنسازی مجدد کمتر که دارای هزینه ایمن‌سازی بود و موجب صرفهجویی در زمان بیمار و مراقبان میشود.
• بهبود مدیریت‌زنجیره‌تامین با کاهش هدر رفتن و کاهش هزینههای موجودی در دست.
  1. انتخاب بارکدهای GS1
• GS1 DataMatrix: یکی از انتخابهای فراگیر در بهداشت و درمان بارکد دوبعدی یا GS1 دیتا ماتریس است. این شکل از بارکد، قابلیت ارتجاعی دارد و بروی محصولات مکرراً مورداستفاده قرار میگیرد. مزایای آن شامل فراهم آوری حجم زیادی از اطلاعات بروی سطح کوچکی مثل ویال واکسن است.
• GS1 DataBar: هردوی این بارکدها برای سطح کوچک واکسنها مناسب هستند.
• GS1-128: ساختار خطی دارد و در سرتاسر دنیا از آن استفاده میشود.
  1. سیستم دیتابیس شناسایی واکسن VIDS

علاوه بر اینکه AIVP نیازمندیها را برای شناسایی محصولات در فرایندهای استاندارد جهانی مشخص کرد، توسعه سیستم VIDS را نیز در نظر گرفت و مجموعهای واحد برای مخزنی از اطلاعات واکسنی کانادا ایجاد کرد. این سیستم بهعنوان ارتباطی بین واکسنهای بارکددار شده و ثبت الکترونیکی اطلاعات بهداشتی یا ثبت ایمن‌سازی است. به شکلی خاصتر زمانی که کارکنان بهداشت و درمان بارکد روی واکسن را اسکن میکنند، سیستم VIDS اطلاعات واکسنی را به‌صورت الکترونیکی در سوابق پزشکی بیمار وارد میکند. دسترسی موجود برای تمام متخصصین بهداشت و درمان در کانادا، VIDS به ردیابی و سازمان‌دهی واکسنها در نقطه ارائه خدمت با کمک GTIN به‌عنوان شناساگر کمک میکند [3].

1. ردیابی واکسن در امریکا با کمک استانداردهای GS1
   1. ایمن‌سازی بهتر برای افزایش امنیت بیمار

واکسنها تولیداتی هستند که هرساله به میلیونها نوزاد تازه متولدشده در آمریکا، کودکان و بزرگ‌سالان داده می‌شود. حتی بسیاری از واکسیناسیونهای فصلی و یا طرحهای واکسیناسیون برنامه‌ریزی‌شده که برای محافظت در برابر ویروسهای خطرناک برنامه‌ریزی‌شده‌اند از درون زنجیره پیچیده تأمین بهداشت و درمان از تولیدکننده تا بیمار از یک سازمان به سازمان دیگر انتقال مییابد.

در نظر بگیرید که بیش از 650،000 سازمان متفاوت در امریکا وجود دارد از قبیل تولیدکنندگان، توزیع‌کنندگان، باربریها، سازمان‌های خرید گروهی و بیمارستانها که در زنجیره بهداشت و درمان درگیر هستند. این بازیگران صنعت به‌سرعت در حال گذار از فرآیندهای دستی به فرآیندهای خودکار و EMR هستند. به دنبال این پیشرفت، اطلاعات در مورد هر واکسن باید کاملاً و دقیقاً بین این سازمان‌ها به اشتراک گذاشته شود تا ایمنی بیمار و کارایی فرایندها محقق شود.

کلینیک‌ها باید اطلاعات مشخصی در مورد سازمان‌دهی واکسن و VIS در اطلاعات پزشکی بیمار ثبت کنند. مرکز جلوگیری و کنترل بیماری‌ها (CDC) دو پروژه را با استفاده از استانداردهای GS1 برای خودکارسازی واکسن و فرآیندهای مدیریت اطلاعات VIS به‌صورت پایلوت اجرا می‌کند.

یکی از این پروژه‌ها آزمایش چگونگی جمع‌آوری اطلاعات پزشکی الکترونیکی (EMRS) با اسکن کردن بارکد ویال واکسن یا سرنگ‌هاست (انکد کردن GTIN، شماره بهر و تاریخ انقضا بروی بارکدهای دیتا ماتریس GS1)

CDC در حال حاضر انکد کردن GDTI بروی بارکد دیتا ماتریس بروی هر VIS انجام داده است و بنابراین تأمین‌کنندگان میتوانند به‌صورت خودکار انواع مستندات VIS و تاریخ ویرایش آن را در EMR ثبت کنند. CDC انتظار دارد که تأمین‌کنندگان در زمان صرفه‌جویی خواهند کرد و در مدیریت ایمن‌سازی به کارآمدی برسند و همچنین ریسک خطاها را با کمک اسکن کردن بارکدها در مقابل اطلاعات دستی VIS و واکسنی کاهش دهد. این کار موجب بهبود فرآیندها و درنتیجه افزایش ایمنی بیمار میشود.

• 1. بارکددار کردن واکسن

همان‌طور که اشاره شد یکی از این پروژه‌ها اجرای پایلوت شناسایی واکسن‌های CDC است که بارکدهای دوبعدی را (مخصوصاً بارکد دیتا ماتریس GS1) روی واکسن‌ها بررسی می‌کند. مشارکت‌کنندگان در این پروژه‌ها شامل دو تولیدکننده و تقریباً 220 تأمین‌کننده در حوزه بهداشت و درمان و ایمن‌سازی است. در این پایلوت، سیستم اطلاعات ایمن‌سازی به چگونگی اسکن کردن بارکدها بروی ویال واکسن‌ها و سرنگ‌ها و ثبت الکترونیک اطلاعات پزشکی بیمار را بررسی می‌کند.

با کمک فنّاوری دیتا ماتریس GS1 به‌طور قابل‌ملاحظه‌ای داده‌های بیشتری می‌تواند بروی سطح کوچک بارکد به نسبت بارکدهای خطی انکد شود. حتی کدهای ملی دارو هم می‌تواند با استفاده از GTIN، تاریخ انقضا و شماره بهر و تمام این اطلاعات را بروی یک بارکد انکد کرد که اندازه آن با اندازه ویال واکسن و سرنگ متناسب است. تصمیم استفاده از استانداردهای GS1 برای شناسایی واکسن در این پایلوت با همکاری سه سازمان CDC، AAP امریکا و GS1 امریکا اجرا می‌شود. تیم CDC برای گسترش تأثیر در زنجیره متنوع تأمین بهداشت و درمان به دنبال رویکرد استاندارد محور دارد.

مفهوم واکسن‌های بارکددار، در دهه گذشته توسعه پیداکرده است. در 2004 سازمان غذا و دارو رهنمودهای خود را بروی بارکددار کردن صنعت و استفاده از بارکدهای خطی مثل GS1-UPC یا GS1-128 بروی واکسن‌ها اعلام کرد. درحالی‌که شماره بهر واکسن‌ها و تاریخ انقضا در این اعلامیه موردنظر FDA نبود، سازمان واکسن ملی برای کودکان که از سال 1986 شروع به کارکرده است، این مشخصه را در نظر گرفت و ثبت دستی اطلاعات ایمن‌سازی بیمار را الزامی کرد. اگرچه در آگوست 2011، FDA راهنمایی نهایی خود را در موردنیاز به لیبل بارکددار منتشر کرد؛ که به تولیدکنندگان این اجازه را می‌دهد تا از نمادهای جایگزین مثل بارکدهای دوبعدی استفاده کنند. با این توسعه، CDC سریعاً به آزمایش بارکدهای دوبعدی و اجرای پایلوت شناسایی واکسن قرار داد.

• 1. بارکددار کردن VIS

گروه CDC از شریکان خود بازخوردی دریافت کرد با این عنوان که اگر سرنگ و ویال واکسن بارکددار بود این ملاحظات باید برای VIS در نظر گرفته شود. تیم به توافق رسیده است که تأمین‌کنندگان می‌توانند با اسکن کردن و ثبت اطلاعات موردنیاز VIS در پرونده الکترونیکی بیمار که در کنار اطلاعات شناسایی واکسن ثبت شود.

اظهارنامه اطلاعاتی واکسن درواقع برگه‌ای از اطلاعات است که مزایا و ریسک‌های مرتبط با واکسن خاص توضیح می‌دهد. بخشهایی از استانداردهای سیستم GS1، GDTI به‌گونه‌ای منحصربه‌فرد یک مستند را بر اساس نوع شناسایی می‌کند و میتواند بروی بارکدهای128و غیره انکد شود. GDTI میتواند به تأمین‌کنندگان بهداشت و درمان یک فرصت برای دست‌یابی الکترونیکی به انواع مستندات VIS مثل آنفولانزا یا MMR و تاریخ ویرایش VIS پیشنهاد کند.

برای اجرای انکد کردن GDTI بروی بارکد گروه CDC، اسکن کردن بارکد را بروی انواع مختلف کاغذ در رنگهای مختلف آزمایش کرد.

• 1. ایمنی پیشرفته‌تر با بارکد

اسکن کردن بارکدها زمان موردنیاز برای ثبت اطلاعات VIS کاهش مییابد؛ و تأمین‌کنندگان می‌توانند به مدیریت فرآیند ایمن‌سازی کارآمدتری دست پیدا کنند. مهم‌ترین مزیت آن کاهش ریسک خطا در زمان رونویسی اطلاعات واکسن است. اگر فردی به‌صورت دستی در حال به‌روزرسانی اطلاعات پزشکی بیمار است حتماً راهی برای خطای انسانی در آن وجود دارد[4].

1. نتیجه گیری

در این تحقیق ضمن معرفی چگونگی ردیابی واکسن و فرآیندهای ایمنسازی به بررسی دو مطالعه موردی در کانادا و امریکا میپردازیم. همان‌طور که اشاره شد کانادا با اجرای تحلیل سود و زیان برای اولین بار میزان بازگشت سرمایه ناشی از اجرای استانداردهای GS1 را محاسبه و استانداردهای بارکد را انتخاب کرد. در امریکا اطلاعات در مورد هر واکسن با اجرای استانداردهای GS1 کاملاً و دقیقاً بین این سازمان‌ها به اشتراک گذاشته شود تا ایمنی بیمار و کارایی فرایندها محقق شود.