ماهنامه شماره 25 (مردادماه 1396)

مقدمه

به اشتراک‌گذاری اطلاعات در زنجیره‌تامین به‌عنوان یک عامل هماهنگ ساز ذینفعان از اهمیت به سزایی برخوردار است. طبیعی است که اگر استاندارد واحدی در سطح جهانی برای تبادل اطلاعات وجود نداشته باشد اعضای زنجیره‌تامین نمی‌توانند به یک مدل با یکدیگر به‌صورت سیستماتیک و غیر دستی در مورد اشتراک‌گذاری اطلاعات ارتباط برقرار نمایند. GS1 برای تبادل داده‌ها در زنجیره‌تامین استانداردهای جهانی وضع نموده است که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به استانداردهایی برای ایجاد داده باکیفیت در مورد محصولات و انتشار داده باکیفیت در زنجیره‌تامین و همچنین استانداردهایی برای تبادل الکترونیکی داده‌ها اشاره نمود.

کیفیت داده‌ها:

اهمیت کیفیت داده‌ها:

کیفیت داده‌ها کلید همه بخش‌های زنجیره‌تامین محسوب می‌شود. از اطلاعات اساسی کیفیت داده، GLN و GTIN است.

در کارخانه (تولیدکننده) جایی که داده‌ای که کالا توسط سازنده آن ایجاد می‌شود. باید از مشخصات محصول در فاکتور کردن، سفارش محصول، شناسایی محصول، مکان آن و انتقال آن اطمینان حاصل شود.

برای اطمینان از کیفیت داده‌ها، باید اطلاعات توسط سازنده از ابتدا صحیح ایجاد شود. اطلاعات مرتبط با فرآیندهای لجستیکی، اطلاعات مرتبط با خرده‌فروشی‌ها، اطلاعات مربوط به محتوای محصول که مورداستفاده مشتریان نهایی قرار می‌گیرد.

وقتی سازنده بخواهد اطلاعات را با سایر شرکاء در زنجیره‌تامین به اشتراک بگذارد ابزار مختلفی مثل، فاکتور، سایت، ایمیل و.غیره وجود دارد؛ اما این موارد درزمانی که اطلاعات یک کالا تغییر کند ناکارآمد خواهند بود.

یک روش امن و کارآمد برای Sync کردن به لحظه تغییر اطلاعات محصولات، شبکه GDSN است. در GDSN اطلاعات داده‌های اصلی به کلیدهای شناسایی GS1 لینک، بررسی و اعتباربخشی می‌شوند.

داده‌های اصلی یک‌بار توسط تولیدکننده ایجاد می‌شوند و همه اجزای زنجیره‌تامین به داده‌های مرتبط به‌صورت مشابه دسترسی پیدا می‌کنند. در GDSN باید داده‌های یک کالا صحیح، قابل‌اندازه‌گیری، قابل به اشتراک‌گذاری در زمان مشخص و کارآمد باشند.

اغلب وقتی یک محصول در مرحله برنامه‌ریزی است، اطلاعات آن تخمینی است و ممکن است بعد از تولید مطابق برنامه نباشد. انتشار چنین اطلاعاتی از محصول در GDSN، انتشار اطلاعات باکیفیت بد خواهد بود. به همین منظور کارخانه نیاز به یک مشاور متخصص در حوزه داده‌ها دارد که پاسخگو باشد. در ادامه گام‌هایی که باید این شخص بردارد تا انتشار اطلاعات بی‌کیفیت صورت نگیرد، توضیح داده خواهد شد. اطلاعات محصول پس از تولید آن باید اندازه‌گیری، اعتباربخشی و سپس اشتراک‌گذاری شوند.

از طریق GDSN تولیدکنندگان می‌توانند از صحت اطلاعات محصولاتشان اطمینان حاصل نمایند. درگیری طرفین زنجیره‌تامین بستگی به جریان ثابت و ناگسستنی از اطلاعات برمبنای کیفیت خوب داده‌ها دارد.

زمانی که یک محصول از کارخانه خارج و سفارش در زنجیره‌تامین آغاز می‌شود اطلاعاتش نیز شروع به حرکت و جابه‌جایی می‌کند.

اگر کیفیت داده‌ها بد باشد برنامه‌ریزی حمل‌ونقل بهینه نخواهد بود و از همه ظرفیت خودروی حمل به‌درستی استفاده نخواهد شد که این موضوع نه به نفع محیط‌زیست خواهد بود و نه به نفع اثربخشی اقتصادی.

رانندگان ممکن است به علت اضافی وزن خودرو ممکن است جریمه شوند که یکی از علت‌های آن اطلاعات بد وزن محصول است.

توزیع‌کننده‌ها نیز به خاطر کیفیت بد داده‌ها ممکن است دچار خسران شوند و یا حتی خسارت به تولیدکننده ایجاد نمایند. کیفیت بد داده‌ها ایجاد خطای اطلاعاتی نماید. به‌عنوان‌مثال اگر ابعاد پالت‌ها و جعبه‌ها نادرست باشند در قفسه‌ها جا نمی‌شوند و لیفتراک‌ها نمی‌توانند آن‌ها را جابه‌جا نمایند.

اگر اطلاعات مربوط به ابعاد یک محصول یا یک جعبه و یا پالت در یک کارخانه خوب ایجاد شوند و کیفیت داده‌ها را رعایت نمایند. اداره کردن و انبار کردن در مراکز توزیع بهینه می‌شود.

خرده‌فروشی‌ها به علت کیفیت بد داده‌ها ممکن است محصول یک سازنده را رد نمایند و برگردانند؛ زیرا آن چیز که آن‌ها سفارش داده‌اند نبوده است. نتیجه آن تأخیر در ورود محصول به بازار و فروش ازدست‌رفته خواهد بود.

کارخانه‌ها باید اطلاعات بنیادین را صحیح وارد نمایند زیرا اطمینان حاصل شود که اطلاعات صحیح با سیستم‌های IT خرده‌فروشان همخوانی دارد. به‌عنوان‌مثال اگر تعداد دربسته بندی ناصحیح باشند در فاکتورها نیز خطا به وجود می‌آید، بهینه‌سازی در قفسه‌هایشان اتفاق نمی‌افتد و برنامه‌ریزی قفسه‌هایشان با مشکل مواجه می‌شود.

اگر استانداردهای کیفیت داده‌ها رعایت شوند، خرده‌فروشان به‌راحتی می‌توانند به‌صورت امن و کارآمد محصولات را در قفسه‌ها قرار دهند

مصرف‌کننده نهایی نیز ممکن است از اطلاعات ناصحیح رنج ببرد. به‌عنوان‌مثال اگر مقدار صحیح یک محصول درست ثبت‌نشده باشد مشتری نمی‌تواند مقایسه صحیحی بین محصولات انجام دهد تا متوجه شود کدام هزینه به‌صرف است.

همه مواد تشکیل‌دهنده چه قابل‌ردیابی و چه خیر باید لیست شوند تا مشتریان بتوانند انتخاب مناسب داشته باشند. به‌عنوان‌مثال برخی محدودیت گیاه‌خواری دارند و یا برخی تنها محصولات حلال را فقط مصرف می‌کنند که به سبک زندگی آن‌ها بستگی دارد. همچنین برخی به بعضی مواد حساسیت دارند و ممکن است برای ایمنی مصرف‌کننده خطرآفرین باشد.

اطلاعات صحیح محصول باید به‌صورت آنلاین نیز وجود داشته باشد و اطلاعات صحیح باید از ابتدای زنجیره‌تامین و توسط سازنده محصول ایجاد شود.

مشخصات کیفیت داده:

5 کاراکتر برای رسیدن به کیفیت داده تعریف‌شده است که عبارت است از:

1. کامل بودن: هر ارزشی که نیاز است برای یک محصول یا خدمت باید به‌صورت الکترونیکی ثبت شود.
2. سازگار بودن: با همه سیستم‌های نرم‌افزارهای داخلی سازگار باشد. کارخانه‌ها سیستم‌های مختلف اطلاعاتی برای محصولات دارند که بهتر است یک ورژن واحد از داده‌های اصلی داشته باشند.
3. صحیح بودن: داده‌ها (ارزش‌ها) باید به‌طور صحیح یک محصول را توصیف کنند (وزن، ابعاد)
4. به‌روز بودن: اطلاعات باید به‌روز باشند.
5. استاندارد بودن: مطابق با استانداردهای GTIN Allocation Rule، Package Measurement و GDSN

گام‌های اطمینان از رعایت استانداردهای کیفیت داده:

5 گام یا فرآیند باید در ساختار حاکمیت یک کارخانه وجود داشته باشد، مشاوره داده به‌صورت انفرادی یا جمعی تنها کسی است را به GDSN ارسال می‌کند و باید فرآیند حاکمیت کیفیت داده را توسعه دهد.

1. به‌کارگیری یک مشاوره داده:

مشاور داده باید نسبت به اطلاعاتی که جمع‌آوری می‌شود و افرادی که این کار را انجام می‌دهند پاسخگو باشد. افرادی که اطلاعات را جمع‌آوری می‌کنند باید ویژگی‌هایی داشته باشند و کنترل کنند که فرآیند مطابق مکانیزم پیش برود.

مشاور داده باید مسئول و پاسخگو باشد، مشاوره و آگاهی دهد. مسئولیت جمع اوری داده‌ها با او خواهد بود و همچنین کنترل مکانیزم و ارسال داده به GDSN را بر عهده خواهد داشت.

مشاور داده باید سندی برای جمع‌آوری‌کننده‌های اطلاعات آماده نماید و آن‌ها را آموزش دهد.

1. تعیین جمع‌آوری‌کننده اطلاعات (صاحبان داده‌ها):

تخصیص صاحبان داده به قسمت‌هایی که ویژگی داده‌ها برای اقلام تولیدی نیاز به ثبت کردن دارند. صاحبان داده باید از این‌که داده‌ها مطابق سند و مکانیزم ثبت می‌شوند اطمینان حاصل نمایند. هر صاحب داده درجایی که یک اطلاعات از محصول اضافی می‌شود باید پاسخگو باشد و صحت آن‌ها را تائید نماید.

1. پایبندی به استانداردها GDSN،GTIN AllocationRule و Package Measurement:

GTIN، Brand Name، واحد اندازه‌گیری، محتوای خالص و تعداد در بسته‌بندی ویژگی‌های بنیادی است. همچنین باید ویژگی‌های ابعاد، جعبه‌های داخل یک‌لایه، تعداد روی یک پالت، کشور سازنده و وزن ناخالص نیز باید در طول تولید یک محصول ایجاد و تکمیل شوند.

وقتی یک GTIN با یک شریک تجاری به اشتراک گذاشته می‌شود، تغییر هر یک از ویژگی‌ها در فرآیند تولید محصول باید مطابق GAR اتفاق بیافتد.

1. ممیزی صورت پذیرد:

همه اقلامی که آماده اولین حمل‌ونقل هستند باید ممیزی شوند. در بیشتر کارخانه‌ها اندازه‌گیری، ثبت و به‌روزرسانی اولویت و استاندارد نیست. پس از تولید باید محصولات اندازه‌گیری شوند. (مطابق استاندارد GDSN Package Measurement- ممیزی فیزیکی روی محصولات نهایی)

1. انتشار داده اقلام روی GDSN

اندازه‌گیری باید به‌صورت داخلی به‌روزرسانی شود و از طریق GDSN با سایر شرکای تجاری به اشتراک گذاشته شود. GDSN اطمینان می‌دهد که داده‌های معتبر و به‌روز شده با همه شرکای تجاری به‌صورت الکترونیکی و واحد از سوی تولیدکننده است که داده‌ها را صحه‌گذاری نموده و مسئولیت آن را می‌پذیرد.

مزایای کیفیت داده:

کارخانه‌ها و خرده‌فروشی‌ها یک منفعت مشترک را از رعایت استانداردهای کیفیت داده تجربه می‌کنند که عبارت‌اند از:

• کاهش زمان تحویل و هزینه
• افزایش در دسترس بودن محصول
• ساده‌سازی فرآیندهای اداری
• کاهش زمان و هزینه (بهینه‌سازی عملیات، اجتناب از فاکتور اشتباه، تطابق با قوانین برچسب‌گذاری)

همچنین مصرف‌کنندگان از طریق اطلاعات باکیفیت و داده‌های قابل‌اعتماد می‌توانند بهتر تصمیم‌گیری نمایند. در خرید انتخابی مناسب با سبک زندگی و سلامتی خود داشته باشند و قادر خواهند بود به‌راحتی متوجه بشوند که چه چیزی نیاز دارند و با او مطابقت دارد.

تبادل الكترونيكي داده‌ها

EDI چیست؟

EDI مخفف Electronic Data Interchange و به معنی تبادل الکترونيکی داده‌ها است. EDI زیرمجموعه‌ای از eCommerce است و معمولاً وقتی استفاده می‌شود که حداقل يکی از شرکای تجاری، درگير حجم وسيع معاملات تجاري باشد. تبادل الکترونيکی داده‌ها به معني تبادل مستقيم مستندات تجاري مانند سفارش‌ها، صورتحساب‌ها، قراردادها، برنامه‌ریزی، حمل‌ونقل، حواله‌ها و غیره از يک ماشين به ماشين در شرکت‌های مختلف است.

EDI استراتژي و يا پروسه جديدي را ايجاد نمی‌کند، بلكه در طول مسير جريان كار با انتقال اطلاعاتی که قابل‌رسیدگی است، بدون نياز به ثبت مجدد اطلاعات، زمان فرآيند را (از سفارش اوليه تا ارسال كالا و پرداخت نهايي) کاهش می‌دهد.

تكنولوژي تبادل اطلاعات از كامپيوتر به كامپيوتر هزينه به‌مراتب كمتري نسبت به مستندات كاغذي دارد. بنا بر مطالعات انجام‌شده (در امریکا) پردازش یک‌روند سفارش كاغذي و دستي حدود 70 دلار هزينه در بردارد درصورتيكه پردازش يك سفارش به‌صورت EDI چيزي حدود يك دلار خواهد بود. EDI در هر مرحله از زنجیره‌تامین ابزاری است براي حذف خطاهاي انساني، تأخیر زماني و ضايعات.

تفاوت EDI و eCommerce

eCommerce اصطلاح جديدتری است و نسبت به EDI حوزه وسیع‌تری را می‌پوشاند. eCommerce را می‌توان به سه بخش تقسيم کرد که EDI يکی از زیرمجموعه‌های آن است:

وقتی يک سيستم کامپيوتری اسناد تجاری را بدون دخالت انسان، مستقیماً به يک کامپيوتر ديگر می‌فرستد، اين بخش از eCommerce را EDI می‌نامند.

زيرمجموعه ديگری از eCommerce زمانی است که يک شخص از پشت کامپيوتر خودش سفارشی را ثبت می‌کند و يا اطلاعاتی را از طرف ديگر دريافت می‌کند، مانند خريد online بليط خطوط هواپيمايی از اينترنت. اغلب تجارت‌های الکترونيکی اينترنتی در اين زمره قرار می‌گیرند.

و بالاخره زيرمجموعه سوم وقتی رخ می‌دهد که يک شرکت می‌خواهد اسنادی را به شکل الکترونيکی و خودکار برای شرکت ديگری بفرستد ولی شرکت دریافت‌کننده امکان ارتباط EDI را ندارد. بنابراين بجای اينکه اطلاعات را به‌طور اتوماتيک و بدون دخالت انسان در سيستم خود بارگذاری کند، داده‌های دريافتی را چاپ کرده و مجدداً به‌صورت دستی در سيستم خود وارد می‌کند. به اين روش اصطلاحاً Read’n’Rip می‌گویند.

تفاوت EDI و eMail

گرچه اساس عملکرد يک سيستم EDI برمبنای ارسال و دريافت پیام‌های استاندارد است ولی بايد توجه داشت که EDI

خصوصيات ویژه‌ای دارد که آن‌ها از يک سيستم eMail متمايز می‌کند:

Business transactions message	EDI برای تبادل اسناد روتين تجاری است
Data formatting standards	با توجه به نوع پیام‌های مبادله شده، منطقی است که از شکل استاندارد استفاده شود
EDI translators	داده‌ها را به شکل استاندارد تبديل می‌کند
Processability	پیام‌های EDI قابل‌پردازش توسط برنامه‌هاست تا از ارسال داده‌های ناقص يا غلط جلوگيری شود

جدول 1- تفاوت EDI و email

عملكرد EDI

برای روشن‌تر شدن مطلب، نمونه‌ای از چگونگی كاركرد EDI را به‌اختصار شرح می‌دهیم:

شکل 2- کارکرد EDI

وقتی خريدار كالا سفارش خريد را در سيستم كامپيوتري خودش تنظيم وآنرا تائيد كرد، اين سفارش ثبت‌شده به يك سند سفارش توسط برنامه Translator به فرمت EDI ترجمه می‌شود. اين سند از طریق اينترنت و يا شبكه (Value Added Network)VAN به‌صورت کاملاً امن براي فروشنده كالا فرستاده می‌شود.

بسياری از شرکت‌ها از شبکه EDI يا VAN(value-added netwok) به‌عنوان يک سرویس‌دهنده ثالث برای ايجاد ارتباط با شرکای تجاری خود استفاده می‌کنند. شبکه‌های VAN تنها يک شبکه برای برقراری ارتباط نيست بلکه شامل سرویس‌های ديگری نيز است که حداقل آن‌یک mail box و سرویس‌های ارتباطی است. درواقع عبارت value-added به معنی ارائه سرویس‌های بيشتر است نه Added Cost. شرکت‌های سرویس‌دهنده برمبنای درخواست مشتريان سرویس‌های ديگری نيز در اختیار آن‌ها قرار می‌دهد. مثلاً برخی از سرویس‌دهندگان، برنامه‌هایی را طراحی و ارائه می‌کنند تا به‌وسیله آن شرکت‌ها بتوانند transaction های جديد را اجرا کنند و يا يک شريک تجاری جديد به سيستم اضافه کنند.

شبكه VAN خريدار و فروشنده شبيه يك صندوق پستي است كه باهم در ارتباط هستند. اين شبكه از ارسال و دريافت تبادل سند مطمئن شده و به شبكه VAN فروشنده اعلام می‌کند که يک سند سفارش خريد دريافت شده است از آن‌طرف به خريدار نيز اطلاع می‌دهد که فروشنده سفارش خريد را دريافت كرده است.

در تمام مرحله تبادل، امنيت و كنترل داده‌ها، با به‌کارگیری كلمه عبور و شناسايي كاربر و کدگذاری (encryption) حفظ می‌گردد. سيستم EDI فروشنده و خریدار، سفارش را پردازش کرده و درستي و صحت مستندات را بررسي و ويرايش می‌کند.

هر شريك تجاري با توجه به نيازش، EDI خاص خود را دارد كه شامل نوع خاصي از مستندهاي EDI است كه بايد مورد پردازش قرار گيرد. (مانند سفارش خريد، فاكتور فروش، غیره). درواقع اغلب مستندات تجاري كه يك شركت با شريك تجاری‌اش مبادله می‌کند می‌تواند از طريق EDI فرستاده شود.

درهرحال، هر سند EDI بايد دقیقاً با فرمتي مشخص به دست شريك تجاري برسد. اغلب شرکای تجاري يك EDI Imlpementation Guide (or Kit) دارند كه توسط آن می‌توانند سند دريافتي را بخوانند. محتويات سند دريافتي را می‌توان به فرمت داده‌هایی كه در سيستم داخلی موجود قابل‌استفاده است تبديل كرد که به اين كار Mapping مي گويند.

پیش‌نیازهای EDI:

در يك سيستم EDI امکانات و پیش‌نیازهای زير لازم است:

1. يك نرم‌افزار براي ايجاد ارتباطات، صندوق پستي مستندات EDI، Mapping و ترجمه داده‌ها.
2. ارتباطات اينترنتي و يا شبکه VAN و يا هر نوع روش ارتباطي ديگر براي كليه شركاي تجاري
3. سخت‌افزار شامل يك سرور يا PC، دستگاه‌های ارتباطي
4. فضاي امنيتي مناسب و سيستم كنترل و نمايشگر امنيتي
5. امكان ايجاد فایل‌های پشتيبان جهت قابليت اطمينان
6. درصورتی‌که یکپارچه‌سازی مستندات EDI با سيستم اطلاعاتي داخلي شركت لازم باشد، نرم‌افزاری به اين منظور لازم است
7. براي هر نوع سند EDI بايد يك Map صورت بگيرد. Map ها ركوردهاي EDI کد شده را به شكل قابل‌استفاده ترجمه می‌کند.

به‌طورکلی برای راه‌اندازی يک سيستم EDI علاوه بر بسترهای سخت‌افزاری (کامپيوترها و سرورها، مودم، شبکه ارتباطی) و نرم‌افزاری (صندوق پستی پیام‌های EDI، مترجم، mapping، نرم‌افزارهای امنيتی) وجود يک استاندارد برای تبادل داده‌ها نيز ضروری است.

عناصر کلیدی EDI:

1. استفاده از استانداردهای مربوط به داده‌های ساختاریافته
2. استفاده از استانداردهای پیام (پیام‌های استاندارد)
3. استفاده از ابزار الکترونیکی برای تبادل داده‌ها

مزایای GS1 EDI:

1. افزایش سرعت
2. کاهش هزینه فرآیندی و اداری
3. افزایش صحت
4. کاهش مدت‌زمان تحول و موجودی
5. کاهش استفاده از منابع در مرحله عملیاتی
6. افزایش رضایت مشتری
7. ایجاد فرآیندهای کسب‌وکار جدید

استانداردهای جهانی زمینه‌ساز GS1 EDI:

GS1 به‌تنهایی استانداردهای EDI را توسعه نداده است بلکه استانداردهای جهانی زمینه‌ای برای استانداردهای GS1 فراهم کرده‌اند:

1. UN/CEFACT
2. IETF
3. ISO
4. W3C

اجزای GS1 EDI:

1. ابزار ترجمه EDI که عبارت است از ارسال و دریافت داده به‌صورت خودکار بین سیستم‌های کامپیوتر خانگی و ترکیب احتیاجات با استانداردهای GS1 EDI
2. شبکه ارتباطات EDI که عبارت است از اطمینان از سطح خوب امنیت و ارتباط قابل‌اعتماد
3. استانداردهای GS1 EDI که عبارت است از یک‌زبان موردتوافق جهانی برای تبادل داده‌های ساختاریافته بین شرکای تجاری

انتقال پیام GS1 EDI:

پیام‌های GS1 EDI از طریق دو نوع شبکه انتقال می‌یابد، VAN، Internet

شبکه VAN: پیام‌های GS1 EDI به شکل سنتی از طریق VAN انتقال می‌یابد. این شبکه‌ها توسط کمپانی های خصوصی فراهم می‌شوند. از دیگر ویژگی‌های این شبکه سریع و قابل‌اعتماد بودن آن‌هاست زیرا برای هر شرکت کاربر یک کانال ارتباطی مجزا در نظر می‌گیرد، خیلی امن است، دسترسی تنها از طریق نام کاربری و رمز عبور امکان‌پذیر است، اعتبارسنجی ارسال‌کننده و دریافت‌کننده را دارد و یکپارچگی پیام را کنترل می‌کند. این نوع شبکه‌ها مخصوص شرکت‌های کوچک است، معمولاً گران و یکپارچگی آن‌ها سخت است.

شبکه اینترنت: شبکه اصلی مورداستفاده GS1 XML است و به‌طور فزاینده‌ای برای GS1 EAN Com استفاده می‌شود. در مقایسه با شبکه VAN در مورد امنیت و قابلیت اعتماد نیاز به مراقبت بیشتری دارد.

استانداردهای GS1 EDI:

این استانداردها شامل سه دسته هستند:

1. EAN Com
2. GS1 XML
3. GS1 UN/CEFACT XML

EAN Com:

زیرمجموعه‌ای از استانداردهای UN/EDIFACT به‌عنوان راهنمای پیاده‌سازی با جزئیات محسوب می‌شود. برای پشتیبانی از بخش‌هایی از صنعتی با استفاده از کلیدهای شناسایی GS1 به‌عنوان زیرمجموعه‌ای مکمل توسعه داده‌شده است.

این استاندارد شامل پیام‌های مفید برای تبادل اسناد کسب‌وکار در مدیریت‌زنجیره‌تامین و عناصری که فقط موردنیاز نرم‌افزارهای کسب‌وکار و ترکیب با UN/EDIFACT هستند است، در آن از کدهای GS1 استفاده می‌شود.

EANCom شامل یادداشت استفاده از جزئیات به زبان ساده، راهنمای شفاف که در شرایط کسب‌وکار خاص چه باید کرد، قوانین سخت‌گیرانه برای استفاده از کلیدهای شناسایی GS1، تعریف دقیق داده‌ها و کدهای موردنیازشان و مثال‌هایی از سناریوهای کسب‌وکارهای مختلف است.

EANCom به‌طور گسترده از استانداردهای GS1 مطابق EDI برای خرده‌فروشی‌های بزرگ با تعداد زیادی تأمین‌کننده و توزیع‌کننده حمل‌ونقل استفاده می‌کند. کاربران اصلی EANCom شبکه VAN را به‌عنوان کانال ارتباطی انتخاب می‌کنند.

موفقیت‌های EANCom منجر به توسعه GS1XML شده است.

GS1 UN/CEFACT:

GS1، سند GS1 UN/CEFACT XML را به‌عنوان متمم در این استاندارد ایجاد نموده است که در ورژن 2 آن استانداردهای شناسایی GTIN، GLN، SSCC آمده است.

پروفایل استانداردهای تجاری شامل احتیاجات کسب‌وکار است و همچنین مشخصات فنی و شماتیک XML برای سفارش‌ها صنعت، پاسخ سفارش، اعلامیه ارسال و فاکتور است.

GS1 XML:

GS1 یک نمودار شماتیک از XML فراهم کرده است که مشخصات رسمی را توصیف می‌کند. اسناد ساختار و محتوای XML برای پیام‌های تجاری، کلیدهای شناسایی GS1 و تعاریف داده‌های مورد موافقت و مدل‌سازی شده را شامل می‌شود. همچنین GS1 نمودار شماتیک XML جداگانه‌ای برای اسناد تجاری (فاکتور، سفارش) تهیه‌کرده است.

شرکای تجاری در زنجیره‌تامین اسناد را مبتنی بر این شماتیک تبادل می‌نمایند که شامل داده‌های واقعی تجاری مانند تعداد سفارش‌ها است. هر یک از طرفین یک کپی از شماتیک استاندارد نگه می‌دارند و هر سندی را که دریافت و یا ارسال می‌شود اعتباربخشی می‌کنند.

GS1 GDD:

یک مخزن عناصر داده تعریف‌شده از طریق همه استانداردهای GS1 است که در آن داده‌های ذخیره‌شده، استفاده مجدد و به اشتراک گذاشته می‌شوند. اجزای دقیق داده، قوانین تجارت با تعاریفشان، نمونه معادل‌هایی در استانداردهای هدف و اجزای اطلاعات مرتبط به استانداردهای شناسایی GS1 را شامل می‌شود.

GS1 GDD جهت پشتیبانی استانداردهای پیام‌های تجاری GS1، نمودار شماتیک استانداردهای XML و استانداردهای EAN Com توسعه‌یافته است.

پیام‌های GS1 EDI:

پیام‌های سفارش تا خرید GS1 بر اساس مدل سفارش تا خرید که زنجیره‌تامین را به اجزای ساده‌تری جدا می‌سازد تعریف‌شده است.

5 فعالیت پایه در زنجیره‌تامین عبارت‌اند از:

1. شرایط مذاکره و توافقات
2. همسوسازی داده‌های اصلی
3. سفارش
4. تحویل
5. پرداخت

در این مدل اطلاعات ثابت و زائد از طریق پیام حذف می‌شوند. اطلاعات مربوط به خریدار، فروشنده، محصول و مکان تحویل به کلیدهای شناسایی GS1 ارجاع داده‌شده‌اند.

داده‌های اصلی هرگونه داده‌های ثابت یا ساختار مناسب از طریق تراکنش تجارت است. GTIN و GLN دو کلید شناسایی GS1 که با داده‌های اصلی همسوسازی شده‌اند، می‌باشند.

داده‌های اصلی مرتبط با اطلاعات محصول مانند (برند، سایز، حداقل تعداد سفارش‌ها، مواد تشکیل‌دهنده و حساسیت‌زا) از طریق GTIN و داده‌های اصلی مرتبط با مکان‌ها با GLN همسوسازی می‌شوند.

مزایای همسوسازی داده‌های اصلی:

1. حذف داده‌های ثابت و زائد
2. جلوگیری از خطا
3. کاهش حجم پیام‌ها
4. فرآیند مؤثر و کارآمد
5. کمک به طرفین تجاری برای هدایت تجارتشان در تراکنش پیام‌ها

استانداردهای EDI فرآیندهای چندگانه تجارت مانند حمل‌ونقل، توافقات مالی، یکپارچگی سازی بالادستی و فراخوان محصول را پشتیبانی می‌کنند.

امنیت در GS1 EDI:

تمرکز GS1 EDI بر چهار چیز است:

1. احراز هویت (اطمینان از صحت فرستنده و گیرنده)
2. حریم خصوصی (اطمینان از اینکه فقط دریافت‌کننده موردنظر بتواند ببیند)
3. یکپارچگی داده‌ها (اطمینان از عدم دست‌کاری داده در جابه‌جایی‌ها)
4. اخذ عدم انکار (تائید دریافت اطلاعات بار موردنظر)

نتیجه‌گیری:

با توجه به مطالب ارائه‌شده می‌توان نتیجه گرفت که در زنجیره‌تامین اطلاعات صحیح و قابل‌اعتماد محصولات باید توسط سازنده آن و مطابق با استانداردهای جهانی ایجادشده و برای قابل‌استفاده بودن آن‌ها برای سایر ذینفعان از استانداردهای موردقبول GS1 جهت تبادل داده‌ها استفاده شود.